Συνέντευξη στο καθεστωτικό «Βήμα» έδωσε ο Γ.Γ. του ΚΚΕ (και προϊόν του κομματικού σωλήνα) Δ. Κουτσούμπας.Κάποια στιγμή, η συζήτηση έφτασε στον «πατερούλη» Στάλιν, κι ο αρχικουκουές δεν κρατήθηκε και τον… αποθέωσε, μιλώντας για τα… επιτεύγματά του, ενώ αναφερόμενος στις διαβόητες Δίκες της Μόσχας τις εξύμνησε ως… απαραίτητες.Βέβαια, ο δημοσιογράφος δεν τόλμησε να επεκταθεί και να ρωτήσει τον σύντροφο Κουτσούμπα για τη φρίκη των Γκουλάγκ, τη θανάτωση δια της προγραμματισμένης πείνας 6 εκατομμυρίων Ουκρανών, τις αιματηρές «εκκαθαρίσεις» διαφόρων εθνοτήτων και μεταξύ αυτών και των Ελλήνων κ.α., αλλά κι αν ακόμα ρωτούσε η απάντηση θα ήταν η… αναμενόμενη. Ιδού, λοιπόν, οι ύμνοι του ΚΚΕ για τον μεγαλύτερο δολοφόνο όλων των εποχών:Σας κατηγορούν όμως ότι δεν έχετε αποκηρύξει τον Στάλιν…«Δεν μπορείς να αποκηρύξεις την ιστορία. Ο Λένιν με τον Στάλιν τη δεκαετία του 1920 προσπαθούσαν να ανοικοδομήσουν τη σοβιετική εξουσία, είχαν να αντιμετωπίσουν εμφύλιο και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις από όλα τα καπιταλιστικά κράτη. Μέχρι και ελληνικός στρατός πήγε εκεί για να ανατραπεί η σοβιετική εξουσία. Η δεκαετία του 1920 σφραγίστηκε από αυτή την προσπάθεια της σταθεροποίησης, της νίκης της σοβιετικής εξουσίας. Αλλά γινόταν πόλεμος, συγκρούσεις, ήταν εμφύλιος πόλεμος και επιπλέον με τη συμμετοχή ξένων δυνάμεων. Η δεκαετία του 1930, που στην ηγεσία της ΕΣΣΔ βρισκόταν ο Στάλιν, χαρακτηρίζεται από την τεράστια οικονομική καπιταλιστική κρίση στο δυτικό κόσμο, από την άνοδο του φασισμού παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, από την προετοιμασία των πολέμων. Όλα αυτά την ώρα που η Σοβιετική Ένωση προσπαθούσε να οικοδομήσει το σοσιαλισμό και είχε καταφέρει να φτάσει από οικονομικής άποψης τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτή τη δεκαετία έγινε δεύτερη δύναμη στον κόσμο. Κατοχυρώθηκε το ασφαλιστικό σύστημα, κατοχυρώθηκαν τα μειωμένα συντάξιμα χρόνια, βρήκε όλος ο κόσμος δουλειά, αναπτύχθηκε η βιομηχανία. Αυτά τα επιτεύγματα καθορίζουν εκείνη την περίοδο και όχι για παράδειγμα οι δίκες της Μόσχας ή παρόμοια ζητήματα που αφορούσαν την αντιμετώπιση του φασισμού και της ξένης επέμβασης, αλλά και την υπονόμευση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Και στη συνέχεια, τη δεκαετία του 1940 -μιας και αναφέρεστε στον Στάλιν- ήταν ο μεγάλος πατριωτικός πόλεμος, η αντιιμπεριαλιστική πάλη και η αντιφασιστική νίκη των λαών. Και ήταν σημαντική η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης, του κομμουνιστικού κόμματος, του λαού της και των ηγετών της, του Στάλιν. Πως θα τα αγνοήσεις όλα αυτά και θα συμφωνήσεις με την αντίληψη που είναι έξω από κάθε ιστορική πραγματικότητα και κάθε ιστορική μνήμη των λαών και θα μιλήσεις για εξομοίωση του φασισμού με τον κομμουνισμό, ή του Χίτλερ με τον Στάλιν. Αν είναι δυνατόν. Προσβάλλεις πάνω από 20 εκατομμύρια ανθρώπους, Σοβιετικούς, και άλλους τόσους σ’ όλο τον κόσμο που πέθαιναν στα εκτελεστικά αποσπάσματα και φώναζαν ζήτω η Σοβιετική Ένωση, ζήτω ο Στάλιν, ζήτω η αντιφασιστική συμμαχία. Στερείται κάθε σοβαρότητας αυτή η άποψη».(ΥΓ): Φυσικά, ο θλιβερός απολογητής των εγκλημάτων του Στάλιν σύντροφος Κουτσούμπας, ερωτήθηκε και για την Χρυσή Αυγή, για την οποία επανέλαβε το γνωστό… τροπάριο («είναι όργανα του συστήματος» κ.τ.λ.). Γιατί, όμως, αφού η Χρυσή Αυγή είναι «όργανο του συστήματος», το σύστημα δια μέσου των «αστικών» φυλλάδων του δε δίνει… βήμα στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, αλλά στην αφεντιά του;