Ορατός είναι ο κίνδυνος απαξίωσης της επένδυσης δισεκατομμυρίων ευρώ του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η καθυστέρηση στην παραλαβή των τριών υποβρυχίων Τύπου 214 που έχουν ήδη κατασκευαστεί, έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση φθορών και ζημιών. Η υπερχείλιση των υγρών από τους συσσωρευτές και η εκροή λαδιών από τις δεξαμενές των μηχανών των υπερσύγχρονων υποβρυχίων είναι οι σημαντικότερες ζημιές από εκείνες που αναφέρουν το τελευταίο διάστημα οι εργαζόμενοι στα ΕΝΑΕ. Σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή, οι διαβουλεύσεις που έχει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης με τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπεύθυνο για ζητήματα ανταγωνισμού, Joaquín Almunia, οδηγούνται σε αδιέξοδο. Η επιτροπή ανταγωνισμού της Ε.E. δεν μπορεί να προχωρήσει στην άρση του περιορισμού για εξαγωγές διότι η ελληνική κυβέρνηση στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει τη χορήγηση των κρατικών επιδοτήσεων στα ΕNAE επικαλέσθηκε τα άρθρα 296 έως 298 της Συνθήκης Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σύμφωνα με τα οποία επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να λαμβάνουν μέτρα για την προστασία των συμφερόντων τους στους τομείς της άμυνας. Σε αυτό το πλαίσιο και με δεδομένο ότι η αραβο-γερμανική διοίκηση των ΕΝΑΕ αρνείται να επιστρέψει εντόκως στο ελληνικό Δημόσιο τις κρατικές ενισχύσεις που είχαν λάβει τα ναυπηγεία στο παρελθόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε τη λύση του διαχωρισμού των ΕΝΑΕ σε εμπορικό και στρατιωτικό τομέα, με τον δεύτερο να αναλαμβάνει μόνο προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού. Το ύψος των κρατικών επιδοτήσεων υπολογίζεται πλέον ότι ξεπερνά τα 540 εκατ. ευρώ. «Αν επιστρέφονταν οι κρατικές ενισχύσεις, τα ναυπηγεία θα ήταν ελεύθερα, υπό τον όρο ότι δε θα ενισχυθούν ξανά, να ασκούν και εμπορική δραστηριότητα και να μην υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό» αναφέρει στην Καθημερινή ο καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Βασίλης Χριστιανός. Με άλλα λόγια, ακόμη και στην περίπτωση που ολοκληρωθεί ο διαχωρισμός των ναυπηγείων, ο στρατιωτικός τομέας των ΕΝΑΕ δε θα μπορεί να αναλαμβάνει εξοπλιστικά προγράμματα, πλην εκείνων που αφορούν το ΠΝ. Ενδεχόμενη παραγγελία στρατιωτικού υλικού από τρίτη χώρα συνιστά για το ευρωπαϊκό δίκαιο «εμπορική δραστηριότητα», εξηγεί ο κύριος Χριστιανός.