Πρόκειται για το μοντέλο πίστωσης από τον ιδιοκτήτη (vendor finance) που εφαρμόζει η ιρλανδική National Asset Management Agency (ΝΑΜΑ) η οποία ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2009 ως bad bank και προικοδοτήθηκε με προβληματικά δάνεια ονομαστικής αξίας 74,2 δισ. ευρώ τα οποία απέκτησε με discount 57%, καταβάλλοντας δηλαδή 31,7 δισ. ευρώ. Μαζί με αυτά πήρε και τα ακίνητα: 2.000 μονοκατοικίες, 6.000 διαμερίσματα, 143 ξενοδοχεία, 20 γήπεδα γκολφ και 180 εταιρείες οικιστικής ανάπτυξης.
Το μοντέλο έχει πολλά θεσμικά και πραγματικά προβλήματα στην ελληνική εφαρμογή του και κυρίως: 1) Tην εφαρμογή ενός αξιόπιστου τρόπου μέτρησης της εμπορικής αξίας των ακινήτων. 2) Την επέκταση του vendor finance στην πώληση επιχειρηματικών δανείων που έχουν ως εξασφαλίσεις επαγγελματικά ακίνητα ή ξενοδοχεία. 3) Την εξεύρεση αγοραστών που θα αγοράσουν προβληματικά δάνεια στην ονομαστική τους αξία με δέλεαρ μόνο ότι θα καταβάλουν μια μικρή προκαταβολή.
Το μνημόνιο υποχρεώνει τις τράπεζες να συστήσουν ξεχωριστές αυτόνομες εταιρείες διαχείρισης των προβληματικών δανείων χωρίς όμως να προβλέπεται ρητά ότι τα δάνεια θα μεταβιβασθούν απομειωμένα ώστε η εταιρεία διαχείρισης να προχωρήσει ευχερέστερα στην πώλησή τους. Οι τράπεζες προσπαθούν να τα βρουν μεταξύ τους και να πάνε στην κυβέρνηση μέσα στο Σεπτέμβριο με έτοιμο νομοσχέδιο που θα τους λύνει τα χέρια για την εφαρμογή του συστήματος πώλησης των ακινήτων, με τρόπο που δεν θα χρειασθούν άλλα πρόσθετα κεφάλαια…