Εάν σήμερα βρισκόμαστε στην Κωνσταντινούπολη και επιθυμούμε και αύριο να βρισκόμαστε, τότε χρειάζεται να στηρίξετε δύο χαρακτηριστικά σας: Πρώτον, είμαστε μέλη του ελληνικού έθνους. Δεύτερον, είμαστε ορθόδοξοι και μέλη της Χριστιανοσύνης. Αισθανόμαστε τιμή και περηφάνια που είμαστε Ελληνες και χριστιανοί ορθόδοξοι».
Έχει επισκεφθεί ποτέ Έλληνας υπουργός -με Μικρασιατική ή Κωνσταντινοπολίτικη καταγωγή- την Τουρκία για να συναντηθεί με τους Χριστιανούς, Τούρκους υπηκόους της Κωνσταντινούπολης ή της Ιμβρου - αυτούς τους ελάχιστους που έχουν απομείνει - για να τους πει τα παραπάνω λόγια; Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα. Για να καταλάβετε πόσο θράσος έχουν οι τούρκοι για να έρχεται στη Θράκη ο υπουργός Υγείας της Τουρκίας και να απευθύνεται στους μουσουλμάνους κατά το θρήσκευμα αλλά Ελληνες υπηκόους, κατά τρόπο όχι απλώς προκλητικό αλλά και απειλητικό με κρυμμένες στις λέξεις τις επεκτατικές βλέψεις της γειτονικής μας χώρας.
Εδώ, πριν από δύο μήνες, Ελληνας υπουργός, καππαδοκικής καταγωγής, βρέθηκε στην περιοδεία του Πατριάρχη στην Καππαδοκία και το υπουργείο Εξωτερικών τού συνέστησε να εμφανιστεί ως απλός ιδιώτης για να μη δημιουργηθεί θέμα και θα τολμούσε να απευθυνθεί στους χριστιανούς της Πόλης και να τους μιλήσει για το «μεγάλο ελληνικό έθνος» και ότι «θα είμαστε και αύριο εδώ γιατί είμαστε υπερήφανοι ως Ελληνες και χριστιανοί ορθόδοξοι»; Μόνον ως ανέκδοτο.
Με συχνότητα τριμήνου, χωρίς να ενημερώνεται το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ή άλλη υπηρεσία του ελληνικού κράτους, εμφανίζονται, όπου κατοικεί μουσουλμανική μειονότητα, Τούρκοι υπουργοί, συνοδευόμενοι από δημοσιογράφους και τουρκικά κανάλια, και περιοδεύουν και κάνουν συγκεντρώσεις και ομιλίες, λες και απευθύνονται σε χωριά της κοντινής τουρκικής νομαρχίας.
Το χειρότερο είναι ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και τον Εβρο εκβιάζονται ανοιχτά από το τουρκικό προξενείο, που δρα στη μείζονα περιοχή ως παράρτημα του υπουργείου Εσωτερικών Υποθέσεων της Τουρκίας, χωρίς στοιχειώδη σεβασμό προς τη χώρα που το φιλοξενεί σύμφωνα με τα ισχύοντα στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις. Λειτουργεί ως κηδεμόναε των Ελλήνων μουσουλμάνων, ως προστάτης τους έναντι του ελληνικού κράτους, το οποίο συμπεριφέρεται μετά μεγίστου «τακτ» στις αναιδείς, ανιστόρητες, εθνικιστικές προκλήσεις των περιοδευόντων Τούρκων υπουργών.
Θα θέλαμε να δούμε το "λίγο και πολιτικά ανύπαρκτης βαρύτητας" κ. Ακη Γεροντόπουλο να επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη και να μιλήσει στους Ρωμιούς χρησιμοποιώντας ακριβώς το ίδιο κείμενο του Τούρκου υπουργού. Και μετά να βγει να δηλώσει ότι «θα κόψει το μακρύ χέρι» και όλα τα άλλα που είπε. Οι παλικαρισμοί όχι στην Ελλάδα αλλά εκεί στην αντίπερα, ιστορική κοιτίδα του Ελληνισμού.