Μόνον αν καταλάβει κάποιος την σχέση μεταξύ των πεπραγμένων τους, μπορεί ν' αντιληφθεί την αθλιότητά του. Ο Αλέξανδρος έγινε ο μέγιστος του ελληνικού κόσμου, γιατί πήρε έναν μικρό λαό και έναν μεγάλο πολιτισμό και τους έκανε παγκόσμιους. Πήρε έναν λαό και με αυτόν στελέχωσε μια αυτοκρατορία. Πήρε έναν λαμπρό πολιτισμό και τον χάρισε στους λαούς. Ο Βενιζέλος πήρε αυτόν τον παγκόσμιο λαό και τον έβαλε σε μια εθνική "κονσέρβα". Τον περιόρισε στα περιορισμένα όρια, που κάποτε "έπνιγαν" τον Αλέξανδρο.
Όρια, τα οποία ήταν κι αυτά θέμα τύχης που τα εξασφάλισε, γιατί μέχρι την τελευταία στιγμή υποσχόταν στους Βούλγαρους ως δώρο τη Μακεδονία και τη Θράκη. Ένα δώρο το οποίο οι Βούλγαροι θα το εξασφάλιζαν εύκολα, αν πολεμούσαν εναντίον των Γερμανών στο πλευρό της Βρετανίας. Παζάρευε τα πάντα και με τους πάντες, αν αυτό βόλευε τους Βρετανούς. Όπου υπήρχε ελληνισμός, τον κατέστρεψε ο Βενιζέλος. Κατέστρεψε έναν λαό με αιώνια και δυναμική παρουσία σε όλο τον χώρο της πάλαι ποτέ βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Παρουσία αιώνων στην Ασία τερματίστηκε με τον πιο βίαιο και άδοξο τρόπο. Όλα αυτά τα έκανε, γιατί απλούστατα αυτά συνέφεραν τη Βρετανία. Όπου υπήρχε Ελληνισμός, τον κατέστρεψε. Με μέσον την εξουσία στο ελληνικό εθνικό κράτος κατέστρεψε τα πάντα. Με αυτήν την εξουσία κατέστρεψε τον ελληνισμό. Έβαλε την Ψωροκώσταινα να επιτεθεί στη Μικρά Ασία, για να προκαλέσει το μίσος των γηγενών αλλόθρησκων εναντίον των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα ήταν η μικρασιατική καταστροφή.
Το "ξερίζωμα" του ελληνισμού από εκείνον τον χώρο. Όμως, αυτό το τεράστιο έγκλημά του δεν ήταν και το μοναδικό. Δεν αρκούσε στους Βρετανούς να καταστρέψουν τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Τους ενοχλούσε και ο ελληνισμός του Πόντου. Τους ενοχλούσε η ακμή του ελληνισμού των παραλίων της Σοβιετικής Ένωσης. Τι έκαναν; Χρησιμοποίησαν και πάλι τον δούλο τους. Ο Βενιζέλος έστειλε στράτευμα στη Ρωσία, για να ενισχύσει την αντεπανάσταση. Πιο μεγάλο στράτευμα ακόμα και από εκείνα των μεγάλων δυνάμεων.
Το αποτέλεσμα; Ο ελληνισμός προκάλεσε τους μπολσεβίκους και έπεσε στη δυσμένεια του καθεστώτος του Στάλιν. Έτσι σε μια νύχτα τον έβαλαν στα τρένα και βρέθηκε μια "ανάσα" σε απόσταση από την Κίνα. Αυτός ο καταστροφέας του παγκόσμιου ελληνισμού ήταν επιπλέον και "δημοκράτης". Τις περισσότερες φορές που κυβέρνησε τον τόπο, το έκανε πραξικοπηματικά. Η μέθοδός του ήταν πάντα η ίδια. Αφού δρομολογούσε την κατάσταση με τον τρόπο που συνέφερε τη Βρετανία, εγκατέλειπε τη χώρα, για να μην χρεωθεί τις ευθύνες.
Πάντα εκ του ασφαλούς. Ακόμα και το σπίτι όπου κατοικούσε ήταν "μεσοτοιχία" με τη βρετανική πρεσβεία. Πάντα μία "πόρτα" τον χώριζε από τους προστάτες του από τον κίνδυνο να πληρώσει τις προδοσίες του. Αυτός μεθόδευε τις καταστροφές και άλλοι τις "πλήρωναν" ακόμα και με τις ζωές τους. Ένα "παιχνίδι" δημιουργίας προβλημάτων και αποποίησης των ευθυνών του, που συνεχίστηκε και από τους επιγόνους του. Αυτοί οι επίγονοι κυβέρνησαν τον τόπο με πλήρη υποταγή στους Αγγλοσάξονες και των δύο πλευρών του Ατλαντικού ωκεανού.
Η ειρωνεία είναι ότι τον κυβέρνησαν, εκμεταλλευόμενοι αντανακλαστικά του λαού, τα οποία οι ίδιοι προκάλεσαν. Αυτοί μας οδηγούσαν στις καταστροφές και οι ίδιοι "έδειχναν" υπευθύνους. Με το σύνθημα …"ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά" κυβέρνησαν οι επίγονοι του Βενιζέλου. Οι διάδοχοι του Βενιζέλου ήταν αυτοί οι οποίοι μεθόδευσαν το σύνολο των όσων στη συνέχεια απέδωσαν στους "δεξιούς" και τους έδωσαν τη δυνατότητα να τους "καταγγείλουν". Εδώ πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης, γιατί αυτό το οποίο θα πούμε είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Η Δεξιά ήταν πράγματι αυτή που καλά κάνει και θυμάται ο λαός τι ήταν.
Ήταν μια παράταξη, που την έλεγχαν λακέδες της Δύσης. Από τον διορισμένο βασιλιά μέχρι τους αυλοκόλακές του. Το θέμα εδώ είναι άλλο. Το θέμα είναι ποιος καταγγέλλει αυτούς τους λακέδες. Το θέμα είναι να μην "δουλεύουν" τον λαό οι υπόλοιποι, που παριστάνουν τους "δημοκράτες". Αυτό λέμε. Η ηγεσία της Δεξιάς ήταν αυτό που ήταν και το έδειχνε. Δεν το έκρυβε.
Η ηγεσία της άλλης "παράταξης" ήταν διορισμένη ακριβώς με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους Δυτικούς και παρίστανε την προοδευτική. Αυτή έκρυβε τα αφεντικά της. Αυτό το παιχνίδι των φασιστών και των λακέδων της Δύσης ήταν που παγίδευε τον λαό. Το σύνολο των ηγετών της λεγόμενης Αριστεράς ήταν απόλυτα ελεγχόμενο από τους Δυτικούς. Από τον Βενιζέλο, ο οποίος κατέστρεψε τον παγκόσμιο ελληνισμό, μέχρι τον Παπανδρέου, ο οποίος μας έβαλε στον εμφύλιο πόλεμο, όλοι τους ήταν λακέδες της Δύσης.
Ακόμα και η ηγεσία του ΚΚΕ έσωσε το τομάρι της, όταν οι φουκαράδες βασανίζονταν στα ξερονήσια. Οι Δυτικοί είχαν στήσει τέλεια το παιχνίδι. "Νομιμοποιούσαν" τη μία ηγεσία, για να παγιδεύει τον λαό η άλλη. Χρέωναν τα πάντα στη "Δεξιά", για να κάνει τη βρόμικη δουλειά η ηγεσία της "Αριστεράς". Αυτό ήταν το όλο παιχνίδι. Το παιχνίδι του καλού και του κακού μπάτσου. Οι ιμπεριαλιστές έκαναν τον έναν να φαίνεται σαν κακός μπάτσος και τον άλλο τον άφηναν να παριστάνει τον καλό. Τον έναν τον "χρέωναν" με τις αποφάσεις που εμφανώς τους βόλευαν και στον άλλο επέτρεπαν να "διαμαρτύρεται". Ο δεξιός ήταν επισήμως ο "κακός" και ο αριστερός εξ αντανακλάσεως ήταν επίσης επισήμως ο "καλός".
Με τον τρόπο αυτόν ο λαός διχαζόταν και δεν έβλεπε ότι και οι δύο είναι "μπάτσοι" της ίδιας εξουσίας. Δεν έβλεπε ότι όλοι τους ήταν "διορισμένοι" από τους ξένους. Λακέδες ηγούνταν όλων των παρατάξεων και ο λαός έβλεπε ό,τι του έδειχναν. Ο αγγλόδουλος Βενιζέλος κέρδισε εκλογές, παριστάνοντας τον εχθρό τού επίσης αγγλόδουλου Βασιλιά. Το ίδιο έκανε και ο αμερικανόδουλος Ανδρέας παριστάνοντας τον εχθρό με την επίσης αμερικανόδουλη Δεξιά. Παρέσυρε τον λαό στην επιλεκτική μνήμη. Αυτό ήταν το παιχνίδι των "μπάτσων".
Ο λαός "θυμόταν" ότι για όλα φταίει η "Δεξιά", ενώ τις επικίνδυνες μεθοδεύσεις πάντα τις περνούσαν από την άλλη πλευρά. "Ξεχνά" ο λαός ότι το περίφημο "πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων", που ζητούνταν από τους κομμουνιστές, ήταν βενιζελικής εμπνεύσεως. "Ξεχνά" ο λαός ότι ο μεγάλος κατοχικός λιμός, που αποδεκάτισε τους Αθηναίους, ήταν επιλογή των αφεντικών του Βενιζέλου. "Ξεχνά" ο λαός ότι επίγονος του Βενιζέλου ήταν αυτός ο οποίος προκάλεσε τον εμφύλιο. "Ξεχνά" ο λαός ότι επίγονος του Βενιζέλου ήταν αυτός ο οποίος μας οδήγησε στη Χούντα. "Ξεχνά" ο λαός ότι ο ίδιος επίγονος είναι αυτός ο οποίος μας οδήγησε στη σημερινή αθλιότητα της Νέας Τάξης. "Ξεχνά" ο λαός ότι "παιδιά" του Βενιζέλου είναι αυτοί οι οποίοι σήμερα θέλουν να επιβληθεί το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο.
"Ξεχνά" ο λαός ότι αυτά τα "παιδιά" σήμερα ξεπουλάνε το δημόσιο κεφάλαιο. Αυτός ήταν ο "μέγας" εθνάρχης των Ελλήνων. Ένας "εθνάρχης", του οποίου ακόμα και η καταγωγή είναι αμφισβητήσιμη, εφόσον πολλοί ισχυρίζονται ότι ήταν Εβραίος. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε πρόκειται για τη μεγαλύτερη συνομωσία κατά του ελληνισμού. Τη μεγαλύτερη προδοσία του. Μια προδοσία η οποία συνεχίζεται, εφόσον την ίδια πολιτική ακολουθούν και οι φυσικοί επίγονοί του. Ποτέ δεν έχασαν τα καίρια πόστα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Ποτέ δεν έπαψαν να είναι οι "κολλητοί" των Αγγλοσαξόνων στην περιοχή. Ο Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός και υπουργός εξωτερικών κατέστρεψε τον ελληνισμό της Βόρειας Ηπείρου. Το ίδιο επιχειρεί να κάνει σήμερα και η κόρη του με τον ελληνισμό της Κύπρου. Βιάζεται να επιβάλει το σχέδιο Ανάν, ακόμα και με πραξικοπηματικό τρόπο, επιχειρώντας μέχρι και ανατροπή του νόμιμου Προέδρου της Κύπρου. Μια οικογενειακή συμμορία έχει κάνει στον Ελληνισμό περισσότερη ζημιά από όλους τους "Εφιάλτες" μαζί.