Οπως αποκαλύπτει στη REAL NEWS ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μανιάτης, εκπονείται μελέτη στην οποία εξετάζονται δύο ή και τρείς εναλλακτικοί αγωγοί που θα μεταφέρουν το φυσικό αέριο της Κύπρου και του Ισραήλ προς την Ευρώπη. Το πρώτο σενάριο της μελέτης εξετάζει τη δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου που θα ξεκινά από την ΑΟΖ της Κύπρου και συγκεκριμένα απο το οικόπεδο Αφροδίτη , θα φτάνει στην Κρήτη, στη συνέχεια θα ανεβαίνει βόρεια και θα φτάνει στην ευρύτερη περιοχή της Κομοτηνής και από εκεί θα συνδέεται με τον Ελληνοβουλγαρικό αγωγό, τον ΙGB.
H άλλη επιλογή, το δεύτερο σενάριο της μελέτης δηλαδή, εξετάζει τη δημιουργία του αγωγού που θα ξεκινά επίσης από την Κύπρο, θα φτάνει στην Κρήτη και στη συνέχεια θα κατευθύνεται δυτικά της Πελοποννήσου, θα φτάνει στο Ιόνιο και εκεί θα συνδέεται με τον αγωγό ΤΑΡ. Η τρίτη επιλογή φτάνει υποθαλάσσια μέχρι την Πελοπόνησο αλλά στη συνέχεια χερσαία θα διασχίσει το ηπειρωτικό κομμάτι της χώρας και θα συναντήσει τον ΤΑP. Ο Υπουργός Ενέργειας εκτιμά ότι όποιος από τους τρεις υποθαλάσσιους αγωγούς και εάν επιλεγεί, είναι τεχνικά εφικτός και οικονομικά βιώσιμος.
Τα προβλήματα που υπάρχουν εντοπίζονται κυρίως στο βάθος της θάλασσας και στα υποθαλάσια ρεύματα. Ο κύριος Μανιάτης εκτιμά ότι θα χρειαστεί ένα χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον δύο χρόνων και σύφωνα με την ενημέρωση που έκανε στην συνάντηση με του δύο ομολόγους του θα αποτελέσει μια πρόσθετη διαδρομή προς την Ευρώπη, συμπληρωματική στους αγωγούς που μεταφέρουν το αζέρικο αέριο της Κασπίας θάλασσας. Η δουλειά αυτή πήρε σημαντική ώθηση τα τελευταία χρόνια λέει ο κύριος Μανιάτης, χάρη και στην υπεύθυνη προετοιμασία του υφυπουργού ενέργειας Ασημάκη Παπαγεωργίου, οποίος όπως λέει ο Υπουργός δούλεψε αθόρυβα και για τον ΤΑP και για τον Eurasia Interconnector, την υποθαλάσια ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ.
Το πώς θα μεταφερθούν τα κοιτάσματα από τα οικόπεδα της Κύπρου και του Ισραήλ είναι το ζητούμενο και μέχρι τώρα ήταν υπό εξέταση δύο επιλογές. Η πρώτη είναι η δημιουργία σταθμού υγροποίησης ( και μετά με δεξαμενόπλοια) με τη Λευκωσία να βρίσκεται ήδη σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις για την κατασκευή του στο Βασιλικό. Οι μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι ο συγκεκριμένος τερματικός σταθμός είναι οικονομικά βιώσιμος ακόμη και αν διαχειριστεί μόνο το κοίτασμα της “Αφροδιτης” που βρίσκεται εντός της Κυπριακής ΑΟΖ. Διότι το Ισραήλ ακόμη δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του αν θα χρησιμοποιήσει το τερματικό σταθμο της Κύπρου ή θα επιλέξει να διοχετεύσει τον θησαυρός της μέσω αγωγού, που αποτελεί τη δεύτερη επιλογή.
Και εδώ ακριβώς η Τουρκία έχει αναπτύξει μεγάλη κινητικότητα και έχει υποβάλει δελεαστικές προτάσεις προς τους εμπλεκόμενους ενεργειακούς κολοσσούς, προκειμένου να κατασκευαστεί αγωγός, αρχικά υποθαλάσσιος και στη συνέχεια χερσαίος, που θα διασχίζει το έδαφος της. Παρά την καχυποψία του Τελ Αβιβ προς την Αγκυρα, μια τέτοια λύση έχει πολλά οικονομικά πλεονεκτήματα και δεν είναι τυχαίο ότι παραμονές της υπογραφής της τριμερής συμφωνίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραηλ, η Ισραηλινών συμφερόντων εταιρεία Delek δήλωσε -σύμφωνα με το πρακτορείο Reutes- ότι βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με εταιρείες στην Τουρκία και εξετάζουν το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί αγωγός για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της. Αυτή η δήλωση προβληματίζει έντονα τη Λευκωσία, τη στιγμή που η Delek συμμετέχει στο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ με μερίδιο 30%.
Ωστόσο το ρίσκο του προσανατολισμόυ των εξαγωγών προς τα εκεί, όσο και αν συμφέρει οικονομικά , θα καταστήσει τις χώρες που θα εμπλακούν εξαρτημένες από την Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται σε μια ενδεχόμενη διμερή κρίση. Το θέμα των ενεργειακών αποθεμάτων απασχόλησε και τη συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού με τον πρόεδρο των ΗΠΑ και ο Αντώνης Σαμαράς έκανε ειδική αναφορά στο ενεργειακό τρίγωνο λέγοντας ότι "η Κύπρος, το Ισραήλ και η Ελλάδα μπορούν να επαναπροσδιορίσουν αυτούς τους πόρους προκειμένου να καλύψουν τις Ευρωπαϊκές ανάγκες, ιδίως για φυσικό αέριο.