Ορισμένοι δε εξ αυτών το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Συνολικά διεξήχθησαν 600 προγράμματα σε 50 κλινικές, τα οποία συνεχίστηκαν έως την πτώση του Τείχους του Αίσχους το 1989, αποκαλύπτει το περιοδικό, επικαλούμενο έγγραφα του πρώην υπουργείου Υγείας της ΛΔΓ και του Γερμανικού Ινστιτούτου Φαρμάκων. Από τα έγγραφα προκύπτει η επιβεβαίωση του θανάτου δύο ανθρώπων στο Ανατολικό Βερολίνο κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμών του φαρμάκου Trental, για τη βελτίωση του κυκλοφορικού, που ανέπτυσσε η δυτικογερμανική εταιρεία Hoechst (η οποία αργότερα συγχωνεύθηκε με τη Sanofi), ή ακόμη άλλους δύο νεκρούς στο Μαγδεμβούργο κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμών ενός αντιυπερτασικού σκευάσματος της Sandoz, η οποία κατόπιν εξαγοράσθηκε από την ελβετική Novartis. Συχνά, οι άνθρωποι που δοκίμαζαν τα πειραματικά σκευάσματα δεν ήταν σε θέση να δώσουν συνειδητά την συγκατάθεσή τους για τις δοκιμές. Για παράδειγμα, το φάρμακο EPO δοκιμάστηκε σε 30 μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους με διανοητική υστέρηση, έπειτα από παραγγελία δυτικογερμανικής εταιρείας στο βερολινέζικο νοσοκομείο της Πρόνοιας. Σε αλκοολικούς σε κατάσταση τρομώδους παραληρήματος χορηγούνταν το Nimopidin της Bayer για την βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στον εγκέφαλο. Τα δυτικά εργαστήρια προσέφεραν έως και 800.000 ανατολικογερμανικά μάρκα (περίπου 400.000 ευρώ) για κάθε τέτοια κλινική δοκιμή. Αυτός είναι ο κομμουνισμός και είναι ντροπή και αίσχος να υπάρχει ακόμη κι ένας θιασώτης του στον κόσμο!