Μια από τις εξαιρέσεις ήταν η αποστολή μιας μοίρας καταδρομών από την Κρήτη με μεταγωγικά αεροσκάφη Noratlas. Οι συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η αποστολή, σε εναέριο χώρο πλήρως ελεγχόμενο από την Τουρκική Αεροπορία, ήταν ο ορισμός αυτού που καλείται «αποστολή αυτοκτονίας». Ποικιλώνυμοι απολογητές της αδράνειας και της ηττοπάθειας που επιδείχθηκαν το 1974 σε σχέση με την Κύπρο, στήριξαν τα επιχειρήματά τους στη δήθεν συντριπτική υπεροπλία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή η θέση δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και απέβλεπε ουσιαστικά στο να αποσείσει τις βαρύτατες πολιτικές ευθύνες, όπως και αυτές του ΑΕΔ (Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων) και των αρχηγών των Κλάδων. Εχει σημασία να είναι γνωστή η πραγματική ισχύς των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων το 1974, πριν αναλυθεί διεξοδικά η μόνη ουσιαστική εμπλοκή της ΠΑ στις επιχειρήσεις, με την επιχείρηση «Νίκη». Ποτέ προηγουμένως οι συσχετισμοί δεν ήταν τόσο ευνοϊκοί υπέρ της ελληνικής πλευράς. Ειδικά στον καίριο τομέα του αεροπορικού ισοζυγίου, η ΠΑ μπορούσε σε περίπτωση σύγκρουσης να προσβλέπει σε επίτευξη υπεροχής, με έναν από τους ευνοϊκότερους συσχετισμούς διαχρονικά απέναντι στην Τουρκική Αεροπορία (244 ελληνικά αεροσκάφη, έναντι 293 τουρκικών) και με τις παραμέτρους ποιότητας υπέρ αυτής. Την επιδιωκόμενη υπεροχή στον αέρα προσέδιδαν στην ΠΑ τα νεοπαραληφθέντα Phantom F-4E. Είχαν παραγγελθεί 36 τέτοια αεροσκάφη και τις παραμονές της τουρκικής εισβολής η ΠΑ είχε παραλάβει τα 22. Απέναντι στα πολυάριθμα F-84, F-100, F-102, F-104 και F-5 των Τούρκων τα νεοπαραληφθέντα Phantom συγκροτούσαν έναν μικρό αλλά εξαιρετικά επίφοβο αντίπαλο. Γενικά η ΠΑ μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια της χώρας, καθώς και την υπεράσπιση της Κύπρου στο μέτρο του εφικτού, νοουμένου ότι στη Μεγαλόνησο η εναέρια δύναμη θα επενέβαινε έγκαιρα και όχι «κατόπιν εορτής». Το σημαντικό θα ήταν η σχεδιαζόμενη από αέρος προσβολή να γίνει πριν ή κατά τη φάση της προσαιγιάλωσης της τουρκικής αμφίβιας δύναμης, όταν η δύναμη του εχθρού θα ήταν ευπρόσβλητη. Στην πράξη τον Ιούλιο του 1974 δεν έγινε τίποτα από αυτά, αφού οι Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είχαν ανεπαρκή ηγεσία. Εκτος από την αέρος προσβολή των Τούρκων, φαίνεται πως είχαν μελετηθεί και δυνατότητες αερομεταφοράς μονάδων στην Κύπρο, πριν ή κατά τη διεξαγωγή επιχειρήσεων. Λίγα χρόνια πριν η ΠΑ είχε ενισχυθεί με 35 αεροσκάφη Νοratlas (παραχωρήθηκαν από τη Δυτική Γερμανία το 1969). Μέχρι τότε το μεταφορικό έργο διεξήγαν τα C-47 Dakota. Την άνοιξη του 1970 συγκροτήθηκε η 354 Μοίρα Μεταφορών, στην οποία εντάχθηκαν τα Noratlas. Είχε προηγηθεί φυσικά η εκπαίδευση χειριστών, ραδιοναυτίλων και τεχνικών στα αεροσκάφη, αφού στα τέλη του 1969 το προσωπικό αυτό είχε μεταβεί στη Δυτική Γερμανία επί τούτου. Η 354 MM κατέστη εντός ολίγων μηνών πλήρως επιχειρησιακή και ανέλαβε τον κύριο όγκο του μεταφορικού έργου της ΠΑ. Τα Noratlas ήταν δικινητήρια, γαλλο-γερμανικής κατασκευής. Είχαν αυτονομία 7,5 ωρών και μεταφορική ικανότητα 6.000 kg. Μπορούσαν να μεταφέρουν 38 αλεξιπτωτιστές το καθένα. Η επιβιωσιμότητα των αεροσκαφών μπορούσε να αυξηθεί με ειδική θωράκιση έναντι αντιαεροπορικών πυρών. Για κάθε αεροπλάνο προβλέπονταν 31 πλάκες θωράκισης πάχους 8 mm, που ετοποθετούντο σε διάφορες θέσεις στο πιλοτήριο. Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο υποπτέραρχος ε.α. Γιώργος Μήτσαινας, αυτές οι πλάκες θωράκισης ουδέποτε έφθασαν στην Ελλάδα. Επρόκειτο για άλλο ένα δείγμα της προχειρότητας και της δημοσιοϋπαλληλικής αντίληψης που δεν αφήνει, δυστυχώς, ανέγγιχτες ούτε τις ένοπλες δυνάμεις. Το 1973 η 354 MM αξιολογήθηκε από το ΝΑΤΟ θετικά και μέχρι τον Μάιο του 1974 τα αεροσκάφη της δεν παρουσίασαν ιδιαίτερα προβλήματα, εκτός συνηθισμένων μικρο6λα6ών που αποκαθίσταντο εύκολα. Στις 6 Μαϊου, πάνω από τη Μήλο, ένα Noratlas υπέστη αποκόλληση αριστερού κινητήρα, κάτι εξαιρετικά σπάνιο στα διεθνή αεροπορικά χρονικά. Με επίπονη προσπάθεια οι δύο χειριστές κατάφεραν να κρατήσουν τον έλεγχο και να το προσγειώσουν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Τα σχέδια δράσης στον εναέριο χώρο της Κύπρου ήταν από καιρό αποσαφηνισμένα. Η Πολεμική Αεροπορία θα συμμετείχε με μία μοίρα (18 αεροσκάφη) F-84F. Αυτά θα επιχειρούσαν από τα αεροδρόμια Καστελλίου και Τυμπακίου ή, εναλλακτικά, από αυτό της Σούδας. Αποκλειστικός στόχος τους θα ήταν η προσβολή της αποβατικής δύναμης, πριν ή κατά τη φάση της προσαιγιάλωσης. Παράλληλα τα μεταφορικά αεροσκάφη, σε συνδυασμό με μερικά της Ολυμπιακής Αεροπορίας, θα μπορούσαν ενδεχομένως να ενισχύσουν με άνδρες και υλικό τις μαχόμενες μονάδες στο νησί. Οταν εκδηλώθηκε η τουρκική εισβολή, στις 20 Ιουλίου 1974, ο αιφνιδιασμός του στρατιωτικού καθεστώτος στην Αθήνα υπήρξε πλήρης. Από το ΑΕΔ (Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων) ακούστηκαν για πρώτη φορά οι ύποπτες «συστάσεις» προς τη Λευκωσία και το ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς) για αυτοσυγκράτηση. Στον χώρο απόβασης οι Τούρκοι είχαν πετύχει τη δημιουργία ενός μικρού (300×100 m) αλλά πολύτιμου προγεφυρώματος, περιμένοντας το δεύτερο αποβατικό κύμα, που έπειτα από 48 ώρες θα αποβίβαζε στην ακτή ισχυρότερες μονάδες και άρματα μάχης. Οι προσπάθειες εξάλειψης του προγεφυρώματος δεν ευοδώθηκαν, αφού τα δύο τάγματα της Εθνικής Φρουράς που μάχονταν σκληρά στην περιοχή της Κυρήνειας δεν είχαν την ισχύ να το πράξουν. Ο διοικητής του ενός, ταγματάρχης Δημήτριος Μπίκος, ενεπλάκη σε σχεδόν εξ επαφής ανταλλαγή πυρών με τον εχθρό και τραυματίστηκε βαρύτατα σε νυκτερινή επίθεση κατά του προγεφυρώματος, ενώ ο διοικητής του άλλου, αντισυνταγματάρχης Παύλος Κουρούπης, μαχόμενος ηρωικά πέρασε στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων. Δύο άλλα τάγματα (το ένα μηχανοκίνητο) που κατευθύνθηκαν το πρωί της 20ής Ιουλίου προς τον χώρο απόβασης, προσβλήθηκαν από την Τουρκική Αεροπορία και υπέστησαν μεγάλες απώλειες σε άνδρες και οχήματα. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ Στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας, στην Αθήνα, επικρατούσε σύγχυση και οι επιτελείς πίεζαν τους αρχηγούς των Κλάδων να εφαρμόσουν τα σχέδια άμυνας της Κύπρου. Την ώρα που αποβιβάζονταν οι πρώτοι Τούρκοι στρατιώτες στην παραλία Πεντεμίλι της Κυρήνειας, ζεύγη ελληνικών F-5 απογειώνονταν διαδοχικά από το αεροδρόμιο Ηρακλείου και εκτελούσαν περιπολίες στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Στις 08.30, όταν συμπληρώθηκε ένα τρίωρο από την έναρξη της εισβολής, συνήλθε στο Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων πολεμικό συμβούλιο. Συμμετείχαν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, ο πρωθυπουργός Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος, οι υπουργοί Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών και άλλοι αξιωματούχοι. Από πλευράς ενόπλων δυνάμεων παρέστη σύσσωμη η ηγεσία, με τον ΑΕΔ, στρατηγό Γρηγόριο Μπονάνο, τους αρχηγούς Στρατού αντιστράτηγο Γαλατσάνο, Αεροπορίας αντιπτέραρχο Παπανικολάου και Ναυτικού αντιναύαρχο Αραπάκη, καθώς και ανώτεροι επιτελείς των Αρχηγείων. Στη σύσκεψη επικράτησε σύγχυση και απροθυμία ανάληψης πρωτοβουλιών. Στις αποφάσεις που ελήφθησαν, σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο, περιλαμβανόταν η κήρυξη γενικής επιστράτευσης και μόνο. Διατάχθηκαν κάποια μέτρα ενίσχυσης μονάδων στον Ε6ρο και στα νησιά, όπως και διασπορά του Στόλου, όμως δυναμική αντίδραση κατά της Τουρκίας στην Κύπρο ή σε άλλο σημείο δεν αποφασίστηκε. Ως προς την Πολεμική Αεροπορία, αποφασίστηκε διασπορά των μαχητικών αεροσκαφών και ετοιμότητα των F-84F, που συγκεντρώθηκαν στο αεροδρόμιο του Καστελλίου στην Κρήτη. Η Μοίρα των Noratlas κινητοποιήθηκε με την εκδήλωση της εισβολής. Η διαταγή που δόθηκε αφορούσε τη συγκέντρωση των Noratlas και των Dakota στον «Δαίδαλο», όπως ήταν ο κωδικός του αεροδρομίου της Σούδας. Οταν τα διασκορπισμένα σε διάφορα αεροδρόμια της χώρας αεροσκάφη συγκεντρώθηκαν, τα πληρώματα αγνοούσαν τον προορισμό και το είδος της αποστολής που θα τους ανετίθετο. Οι πληροφορίες μιλούσαν για άκρως απόρρητη αποστολή μεγάλης σπουδαιότητας. Σύντομα ο προορισμός κατέστη γνωστός: μεταφορά καταδρομέων στην Κύπρο. Τα πληρώματα ενημερώθηκαν βιαστικά για τον τρόπο πτήσης και προσέγγισης στο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Οι απογειώσεις θα γίνονταν ανά πέντε λεπτά. Θα ακολουθείτο δρομολόγιο νότια της νοητής γραμμής που συνδέει τα Χανιά με τη Λευκωσία, ώστε τα αεροσκάφη να βρίσκονται όσο μακρύτερα γινόταν από τα τουρκικά ραντάρ και -κυρίως- από τα μαχητικά της εχθρικής αεροπορίας. Η Τουρκική Αεροπορία δεν είχε μεγάλες δυνατότητες νυκτερινής δράσης, αλλά κανένας δεν μπορούσε προκαταβολικά να γνωρίζει πότε θα επέστρεφαν τα Noratlas. Αν όλα εξελίσσονταν σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, θα βρίσκονταν με το πρώτο φως βαθιά στο FIR Αθηνών, μακριά από την απειλή των τουρκικών μαχητικών. Το ύψος πτήσης καθορίστηκε στα 500 ft (152 m), με σιγή ασυρμάτου και φώτα πλεύσης σβηστά, πάλι προς αποφυγή εντοπισμού από τα ραντάρ του εχθρού. Στο Πυροβολικό της Εθνικής Φρουράς, περιμετρικά του αεροδρομίου της Λευκωσίας, θα δίδονταν οι κατάλληλες εντολές δέσμευσης των αντιαεροπορικών. Μετά την προσγείωση οι χειριστές των αεροσκαφών θα κρατούσαν τους κινητήρες σε λειτουργία. Η αποβίβαση των καταδρομέων έπρεπε να γίνει ταχύτατα και αμέσως τα Noratlas θα αναχωρούσαν για να επιστρέψουν στη Σούδα. Αν σημειώνονταν απώλειες ή βλάβες σε κάποιο αεροσκάφος, το πλήρωμά του θα επιβιβαζόταν στο αμέσως επόμενο. Κατά την επιστροφή τους, από τα νοτιοανατολικά της Ρόδου και μετά, θα είχαν την κάλυψη των F-4E Phantom και πιθανώς μαχητικών F-102. Το βράδυ της Κυριακής, 21 Ιουλίου, λίγο μετά τις 20.00, κατέφθασαν οι καταδρομείς. Η A’ Μοίρα Καταδρομών είχε ως έδρα της το Μάλεμε Χανίων. Το πρωί εκείνης της ημέρας παρατηρήθηκε στη Μοίρα ασυνήθιστη κινητικότητα, πέρα από την κατάσταση ετοιμότητας που ίσχυε ούτως ή άλλως, αφού η τουρκική εισβολή βρισκόταν σε εξέλιξη. Πλησίαζε μεσημέρι όταν η μονάδα διατάχθηκε να είναι έτοιμη προς αναχώρηση, με επιταγμένο οχηματαγωγό, με προορισμό νησί του ανατολικού Αιγαίου, πιθανότατα τη Ρόδο. Διοικητής της Α’ ΜΚ ήταν τότε ο ταγματάρχης Γιώργος Παπαμελετίου και υποδιοικητής ο επίσης ταγματάρχης Αγγελος Αβραμίδης, που διέταξαν να γίνουν άμεσα οι σχετικές προετοιμασίες.Νωρίς το απόγευμα διαβιβάστηκε νέα διαταγή, με την οποία αποσαφηνίστηκε ότι προορισμός της μονάδας θα ήταν η Κύπρος. Οι αξιωματικοί συγκέντρωσαν τους καταδρομείς και τους ενημέρωσαν σύντομα για την κατάσταση. Τόνισαν ότι στο νησί τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Κάλεσαν τους καταδρομείς να είναι έτοιμοι για μάχη και να έχουν εμπιστοσύνη στους ανωτέρους τους. Αργά το βράδυ ολοκληρώθηκε η φόρτωση των πυρομαχικών της Μοίρας στα αεροσκάφη. Σε κάθε Noratlas θα επέβαιναν 30 καταδρομείς. Ανά τρία αεροσκάφη θα επιβιβαζόταν ένας λόχος, με τον επικεφαλής λοχαγό. Λίγο πριν από τα μεσάνυκτα η Αεροπορική Βάση της Λακατάμιας, στην Κύπρο, διατάχθηκε να ενεργοποιήσει τον διάδρομο στο κατεχόμενο σήμερα αεροδρόμιο της Τύμπου, 20 περίπου χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Λευκωσίας.Η διοίκηση του αεροδρομίου ενημερώθηκε για επικείμενη άφιξη φίλιων αεροσκαφών και τα αντιαεροπορικά δεσμεύτηκαν. Κατά μήκος του διαδρόμου τοποθετήθηκαν πρόχειρα, αριστερά και δεξιά, λάμπες πετρελαίου. Αργότερα ενημερώθηκαν ότι ο σχεδιασμός άλλαξε: τα Noratlas θα προσγειώνονταν στη Λευκωσία. Η απόφαση αυτή είχε μεγάλη σημασία. Πιθανώς η επιχείρηση θα εξελισσόταν διαφορετικά, ίσως και χωρίς απώλειες, αν παρέμενε η αρχική επιλογή του αεροδρομίου Τύμπου, που βρισκόταν σε σχετική απόσταση ασφαλείας από τις μονάδες του Τουρκικού Στρατού. Το βράδυ της 21ης Ιουλίου στο αεροδρόμιο Λευκωσίας τα συνεργεία εργάζονταν εντατικά για την αποκατάσταση των ζημιών στον διάδρομο απο-προσγείωσης. Λίγα χιλιόμετρα βόρεια του αεροδρομίου άρχιζε ο μεγάλος τουρκοκυπριακός θύλακας του Κιόνελι, τον οποίο είχε προσβάλει η ΕΛΔΥΚ και όπου οι μάχες μαίνονταν. Η εχθρική αεροπορία προσέβαλε κατ’ επανάληψη τον χώρο του αεροδρομίου, καθώς και γειτνιάζοντες στόχους, όπως το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.Πέριξ του διαδρόμου υπήρχαν ρουκέτες και βόμβες που δεν είχαν εκραγεί, ενώ επάνω του υπήρχαν σκόρπια ολόκληρα κομμάτια από μπετόν που έπρεπε να απομακρυνθούν. Η ώρα περνούσε και η ομάδα πυροτεχνουργών της αστυνομίας αργούσε να φανεί. Ετσι, λίγο πριν από τα μεσάνυκτα, χάρη στο πνεύμα αυτοθυσίας του προσωπικού που αψήφησε τον κίνδυνο, απομακρύθηκαν οι βόμβες και οι ρουκέτες με τα χέρια, χωρίς προφυλάξεις. Αμέσως μετά επισκευάστηκαν οι ζημιές στον διάδρομο. ΠΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ Οι οδηγίες τηρήθηκαν χωρίς παρεκκλίσεις. Με υψηλό αίσθημα ευθύνης και πλήρη συναίσθηση του κινδύνου της αποστολής, πληρώματα και καταδρομείς επιβιβάστηκαν στα Noratlas. Στις 22.35 το πρώτο από τα αεροσκάφη απογειώθηκε λαμβάνοντας νοτιοανατολική κατεύθυνση, όπως ήταν σχεδιασμένο. Πάνω από την περιοχή Τυμπακίου έστριβαν προς τα ανατολικά. Ακολούθησαν, με απογειώσεις περίπου ανά πεντάλεπτο, τα υπόλοιπα αεροσκάφη. Επαιρναν ύψος για να περάσουν πάνω από τα Λευκά όρη και αμέσως μετά κατέβαιναν πολύ χαμηλά, ώστε πλησιάζοντας στο FIR Λευκωσίας να αποφύγουν τον εντοπισμό τους από τα ραντάρ του εχθρού. Το προπορευόμενο αεροσκάφος προσέγγισε τη μεγαλόνησο από τα δυτικά, η προβλεπόμενη πορεία του όμως περνούσε κοντά από τον Ολυμπο, την υψηλότερη κορυφή του όρους Τρόοδος. Για τον λόγο αυτό ο κυβερνήτης του, επισμηναγός Μιχάλης Χοχλακάκης, ακολούθησε ελαφρώς νοτιότερη πορεία: «Περάσαμε τα Λευκά όρη, το Noratlas αγκομαχούσε από το βάρος. Κατεβήκαμε στα 500 πόδια (150 μ.), με απόλυτη σιγή ασυρμάτου και τα φώτα σβηστά.Η νύχτα ήταν πολύ σκοτεινή και το πλήρωμα σε συνεχή υπερένταση. Ελέγχαμε τον κατασκότεινο ορίζοντα, για πιθανότητα νυχτερινής αναχαίτισης των Τούρκων. Οταν φθάσαμε στο τελευταίο σημείο στροφής για το αεροδρόμιο Λευκωσίας, διαπίστωσα πως το ίχνος περνούσε πάνω από το μεγαλύτερο υψόμετρο του όρους Τρόοδος. Αποφάσισα και ακολούθησα ελαφρώς νοτιότερο ίχνος, για να αποφύγω να περάσω με ένα βαρυφορτωμένο Noratlas, σε κατασκότεινη νύχτα, πάνω από εκτεταμένο ορεινό όγκο». Οι συνθήκες πτήσης ήταν όντως πολύ δύσκολες. Τα μόνα βοηθήματα που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι κυβερνήτες ήταν η γυρομαγνητική πυξίδα, το ταχύμετρο, προς διατήρηση σταθερής ταχύτητας, το χρονόμετρο, ώστε να υπολογίζουν το κάθε σημείο στροφής, και το υψόμετρο. Η σιγή ασυρμάτου ήταν επιβεβλημένη, όπως και η πτήση ελάχιστα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Μια άλλη μαρτυρία δόθηκε από τον κυβερνήτη του πέμπτου κατά σειρά Νοratlas, τότε επισμηναγού Μανόλη Δρακωνάκη: «Απογειωθήκαμε χωρίς χρονοτριβή στις 22.51. Ανερχόμενοι, για να περάσουμε τα Λευκά όρη, διαπιστώσαμε ότι ο ενδείκτης της αριστερής δεξαμενής καυσίμου άρχισε να κατεβαίνει ανησυχητικά, δίνοντάς μας την εντύπωση πως υπήρχε διαρροή. Κάναμε τη διαδικασία που προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις και τροφοδοτήσαμε και τους δύο κινητήρες με καύσιμο από αυτή τη δεξαμενή. Στη συνέχεια κατεβήκαμε στα 1.500 πόδια και προσεγγίζοντας την Κύπρο, στα 20 μίλια από το Ακρωτήρι, άρχισα άνοδο. Αρκετά αριστερά, καθώς ανερχόμασταν, είδαμε τα φώτα της βρετανικής βάσης Ακρωτηρίου. Περάσαμε τις βουνοκορφές του Τροόδους και αρχίσαμε κάθοδο. Στα 10 περίπου μίλια (16 χλμ.) από το αεροδρόμιο και ενώ ήμαστε στα 2.000 πόδια (600 μ.) αντιληφθήκαμε τα πυρά».Ακολούθησαν τα υπόλοιπα αεροσκάφη, με το ίδιο δρομολόγιο. Απογειώνονταν από τη Σούδα και λάμβαναν το απαιτούμενο ύψος. Μετά πραγματοποιούσαν κάθοδο στα 300-500 πόδια και προσεγγίζοντας την Κύπρο επιχειρούσαν δεύτερη άνοδο για να περάσουν τον ορεινό όγκο του Τροόδους. Στη συνέχεια πραγματοποιούσαν απότομη κάθοδο για να προσεγγίσουν το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Δέκα λεπτά μετά τα μεσάνυκτα, ενώ τα αεροσκάφη πλησίαζαν, έφθασε στο ΓΕΕΦ άκρως απόρρητο σήμα, το οποίο αποκρυπτογραφήθηκε από τον στρατιώτη Θανάση Γουμάγια και διαβιβάστηκε στο 3ο Επιτελικό Γραφείο. Ηταν το σήμα που ενημέρωνε για την επικείμενη άφιξη των Noratlas και θα έπρεπε να προωθηθεί τάχιστα στις μονάδες πέριξ του αεροδρομίου Λευκωσίας.Το ΓΕΕΦ όφειλε να προβεί στην ενέργεια αυτή άμεσα, διότι εκτός των μονάδων Πυροβολικού υπήρχαν στην περιοχή διάσπαρτοι ελεύθεροι σκοπευτές, οι οποίοι ανέμεναν έλευση μεταγωγικών της Τουρκικής Αεροπορίας και είχαν διαταχθεί να τα προσβάλουν. Υπήρχαν πληροφορίες ότι οι Τούρκοι επείγονταν για την κατάληψη του αεροδρομίου, ώστε να μεταφέρουν μαζικά καταδρομείς και πυρομαχικά. Ως εκ τούτου η Εθνική Φρουρά είχε λάβει τα μέτρα της. Κανένας δεν φανταζόταν την κατάληξη που θα είχε, από κακή συνεννόηση, η όλη επιχείρηση… ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ ΤΩΝ NORATLAS Σύμφωνα με μερικές μαρτυρίες (οι απόψεις διίστανται), το ΓΕΕΦ διαβίβασε το σήμα για την άφιξη των Noratlas στη Διοίκηση Πυροβολικού στη 01.30, δηλαδή απελπιστικά αργά, όταν τα πρώτα από τα μεταγωγικά βρίσκονταν ήδη στην κάθοδο για προσγείωση.Τα πληρώματα στα δύο προπορευόμενα αεροσκάφη έβλεπαν τα πυρά να διασταυρώνονται στον ουρανό και πραγματοποίησαν ταχεία κάθοδο μετά το Τρόοδος, για να μειώσουν τις πιθανότητες προσβολής από τα πυκνά αντιαεροπορικά. Την ίδια τακτική εφάρμοσαν και τα άλλα αεροσκάφη. Ο κυβερνήτης του πρώτου Noratlas, Γιάννης Σφήκας, πρόλαβε και ενημέρωσε τους υπόλοιπους: ότι «.Στην τελική για προσγείωση χτυπούν αντιαεροπορικά από όλες τις διευθύνσεις, ιδίως από εκεί που αρχίζει ο διάδρομος προσγείωσης». Τα δύο πρώτα αεροπλάνα προσγειώθηκαν στη 01.52 και στη 01.55 αντίστοιχα, υπό καταιγιστικά πυρά, και αποβίβασαν αμέσως τους καταδρομείς.Οι μαρτυρίες των κυβερνητών ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες προσγειώθηκαν, συμφωνούν γενικά μεταξύ τους. Ο Μανόλης Δρακωνάκης συνέχισε: «Το θέαμα από τα αντιαεροπορικά ήταν ανατριχιαστικό. Ακούσαμε τον συνάδελφο Παπακωνσταντίνου να λέει ότι βάλλεται. Στην αρχή του διαδρόμου είδαμε μια μεγάλη φωτιά. Οπως μάθαμε αργότερα, ήταν η φωτιά που έκαιγε το αεροσκάφος που καταρρίφθηκε. Κάλεσα τον πύργο για οδηγίες και μου είπαν να εκτελέσω κλειστή αριστερή στροφή. Στρέφοντας στην τελική για προσγείωση, δεχθήκαμε καταιγιστικά πυρά που έγιναν αισθητά από όλο το πλήρωμα». Μετά την επεισοδιακή προσγείωση των δύο πρώτων, ακολούθησε το τρίτο και μοιραίο, όπως θα αποδεικνυόταν, αεροσκάφος. Το συγκεκριμένο Noratlas λίγο πριν είχε εκτελέσει σύντομο δρομολόγιο μεταφοράς υλικού από το αεροδρόμιο Ηρακλείου σε αυτό του Καστελλίου. Στο Ηράκλειο παρουσίασε πρόβλημα στον ένα κινητήρα, που αποκαταστάθηκε προσωρινά. Ακολούθησε πτήση προς το αεροδρόμιο της Ελευσίνας, όπου επανεμφανίστηκε το πρόβλημα. Επειτα από επισκευή και επιθεώρηση απογειώθηκε για τη Σούδα. Εκεί το πλήρωμα, με επικεφαλής τον επισμηναγό Βασίλη Παναγόπουλο, άκουσε την ενημέρωση για την αποστολή και έλαβε διαταγή για απογείωση. Εκτός από τα τέσσερα μέλη του πληρώματος επιβιβάστηκαν 29 καταδρομείς με τον οπλισμό τους. Επικεφαλής τους ήταν ο ΔΕΑ (ΠΖ) Δημήτρης Τσαμκιράνης από την Καβάλα και αμέσως μετά στην ιεραρχία οι Κρητικοί λοχίες Νίκος Καβροχωριανός και Στέφανος Τσιλιβάκης. Υπήρχαν επίσης δύο δεκανείς, ο Βαγγέλης Τσάκωνας από το Ναύπλιο και ο Θανάσης Χριστόπουλος από το Περιστέρι Αττικής. Στις 22.47 το αεροπλάνο απογειώθηκε. Ακολούθησε την πορεία των προηγούμενων. Μέχρι την προσέγγιση στο αεροδρόμιο Λευκωσίας δεν υπάρχουν μαρτυρίες μέσα από το αεροσκάφος, αφού τα Noratlas δεν είχαν συσκευές καταγραφής συνομιλιών ενδοσυνεννόησης. Τα άλλα πληρώματα άκουσαν δύο φορές τον κυβερνήτη (Παναγόπουλος) που μιλούσε. Θεωρείται βέβαιο ότι κατά τη φάση της προσγείωσης το αεροσκάφος βλήθηκε σφοδρά από το έδαφος, όπως και τα δύο που προηγήθηκαν και υπήρξαν τυχερότερα. Για τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν υπήρξε συγκλονιστική η περιγραφή του μόνου διασωθέντος από το αεροσκάφος αυτό, του καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου: «Βλέπαμε τα φώτα της Λευκωσίας, ήταν πολύ κοντά. Το αεροσκάφος κατέβηκε απότομα για να προσγειωθεί. Ξαφνικά νιώσαμε ένα δυνατό τράνταγμα, μας χτύπησε αντιαεροπορικό. Το αεροσκάφος άρχισε να παλατζάρει. Πριν καταλάβουμε τι συμβαίνει, η καμπίνα τυλίχθηκε στις φλόγες. Κοίταξα το πάτωμα της ατράκτου, ήταν διάτρητο. Κάποια ξύλινα κιβώτια που περιείχαν πυρομαχικά άρπαξαν φωτιά. Δίπλα μου οι περισσότεροι συνάδελφοι είχαν χτυπηθεί από τα βλήματα και σφάδαζαν. Κατάλαβα πως το αεροπλάνο ήταν πια ακυβέρνητο, ήταν φανερό. Με όση δύναμη μου απέμεινε, σύρθηκα ως την έξοδο. Το επόμενο δευτερόλεπτο βρέθηκα στο κενό. Είδα το Noratlas να καρφώνεται στη γη, μαζί με τους 32 συντρόφους μου». Μια άλλη μαρτυρία της κατάρριψης του αεροσκάφους προήλθε από το έδαφος, από τον Κύπριο εθελοντή Χάρη Παναγιώτου: «Θυμάμαι ακριβώς την ώρα, ήταν 02.15 όταν ακούσαμε τις βολές ενός δικού μας τετράκαννου αντιαεροπορικού. Ηταν καμουφλαρισμένο, περίπου στο χιλιόμετρο από τη θέση όπου βρισκόμουν εγώ. Βλέπαμε τις σπίθες των τροχιοδεικτικών που αυλάκωναν τον κατάμαυρο ουρανό. Τότε αρχίσαμε κι εμείς να βάλλουμε, με πολυβόλα Bren και ό,τι άλλο διέθετε ο καθένας.Χαλούσε ο κόσμος. Μετά ακούσαμε μια φοβερή έκρηξη και μια τεράστια λάμψη φώτισε τον ουρανό. Εμείς, βέβαιοι πως καταρρίψαμε το πρώτο αεροσκάφος των Τούρκων, αρχίσαμε να πανηγυρίζουμε.Δεν πέρασαν 10 λεπτά όταν άλλο αεροσκάφος πέρασε χαμηλά πάνω μας. Βάλαμε και κατ’ αυτού. Υστερα φάνηκε ο σκούρος όγκος ενός τρίτου, καθώς προσέγγισε τον δίαυλο προσγείωσης. Τότε, ενώ εμείς βάλλαμε εναντίον του, το αεροσκάφος αυτό άρχισε να αναβοσβήνει τα φώτα του, κόκκινα και μπλε. Ανήσυχοι, σταματήσαμε τα πυρά και περιμέναμε. Γιατί, βέβαια, αν το αεροπλάνο ήταν τουρκικό δεν θα χαμήλωνε για προσγείωση, ούτε θα αναβόσβηνε τα φώτα του». Η πιο τραγική κατάθεση, όμως, ανήκει στον άτυχο άνδρα που κατέρριψε το αεροσκάφος, απόλυτα σίγουρος πως ήταν τουρκικό. Επρόκειτο για τον Γιώργο Καλογήρου, που έπειτα από 27 ολόκληρα χρόνια κατέθεσε τις ενοχές και τις τύψεις του, σε εκπομπή της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης το φθινόπωρο του 2001: «Ενώ νύχτωνε, μας είπαν να προσέχουμε γιατί υπήρχε πιθανότητα τουρκικά μεταγωγικά να επιχειρήσουν προσγείωση στον διάδρομο του αεροδρομίου. Μας εμψύχωσαν και μας είπαν χαρακτηριστικά να μην αφήσουμε να προσγειωθεί ούτε ένα.Ημουν ο επικεφαλής σε ένα τετράδυμο που βρισκόταν στην αρχή του διαδρόμου». Δακρύζοντας συνέχισε την αφήγησή του: «Τα πρώτα αεροπλάνα μάς αιφνιδίασαν, ομολογώ πως δεν τα περιμέναμε γιατί γνωρίζαμε ότι νύχτα οι Τούρκοι δεν πετούσαν. Εως ότου συνειδητοποιήσω τι γινόταν, πέρασε κάποιος χρόνος (σ.σ. προφανώς εννοεί τα δύο πρώτα που προσγειώθηκαν). Υστερα όπλισα και περίμενα. Ακουσα τον βόμβο του αεροσκάφους, που πλησίαζε με όλα τα φώτα σβηστά. Το σκόπευσα, του έριξα και αυτό ήταν. Το Noratlas κατερρίφθη. Περίμενα το επόμενο. Τότε διαπίστωσα ότι το τετράδυμο μπλοκαρίστηκε. Τα αεροσκάφη πετούσαν σχεδόν από πάνω μου και εγώ καταριόμουν την ατυχία μου. Ευτυχώς τελικά, γιατί από εκεί όπου βρισκόμουν θα ήταν πολύ δύσκολο να αστοχήσω. Πολλή ώρα μετά, όταν όλα τα Noratlas προσγειώθηκαν, ήρθε κάποιος και μου είπε ότι τα αεροπλάνα ήταν ελληνικά! Από τότε κοντεύω να τρελαθώ, με κυνηγούν οι τύψεις. Αισθάνομαι προδομένος».Από τα παραπάνω προέκυψε πως η τραγωδία θα προσλάμβανε μεγάλες διαστάσεις αν δεν υφίστατο εμπλοκή το τετράδυμο αντιαεροπορικό του Γιώργου Καλογήρου. Σημείωσε χαρακτηριστικά ο υποπτέραρχος ε.α. Γιώργος Μήτσαινας, συγγραφέας του πιο αναλυτικού βιβλίου για την επιχείρηση εκείνη: «…Ολα τα πληρώματα που συμμετείχαμε, πιστέψαμε ότι ζήσαμε από αυτό το θαύμα! Ζήσαμε γιατί το ήθελε ο μεγάλος Θεός της Ελλάδος». Τι διαδραματίστηκε όμως αμέσως μετά τη συντριβή του αεροσκάφους; Ο έφεδρος ανθυπολοχαγός (ΠΒ) Γιώργος Μιχαήλ πήδηξε σε ένα Jeep και κινήθηκε στην περίμετρο του αεροδρομίου. Οπου συναντούσε χειριστές αντιαεροπορικών, διέταζε να πάψουν τα πυρά. Αμέσως μετά ο Κύπριος αξιωματικός, ακολουθούμενος από τον ανθυπολοχαγό Ανδρέα Βουρή και δύο στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς, κατευθύνθηκαν σε παρακείμενο χαμηλό ύψωμα, όπου αντίκρισαν μια εικόνα που δεν θα ξεχάσουν ποτέ.Στην κορυφή του λόφου, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τον διάδρομο προσγείωσης, το «μοιραίο» Noratlas είχε «καθίσει» με την κοιλιά. Ο,τι είχε απομείνει από αυτό, φλεγόταν ακόμα. Οι έλικες είχαν αφήσει σημάδια στο έδαφος και ήταν στρεβλωμένες, στοιχείο που απεδείκνυε ότι οι κινητήρες λειτουργούσαν τη στιγμή της πρόσκρουσης στο έδαφος. Στα συντρίμμια του κείτονταν διαμελισμένα τα σώματα των Ελλαδιτών καταδρομέων. Ενας μεγαλόσωμος ανθυπολοχαγός ψυχορραγούσε. Σε λίγο εξέπνευσε. Οι περισσότεροι, εκτός τεσσάρων, βρέθηκαν απανθρακωμένοι. Ο απολογισμός υπήρξε τραγικός. Εχασαν τη ζωή τους τα τέσσερα μέλη του πληρώματος και οι 28 από τους 29 καταδρομείς. Πέρασαν στην αθανασία, με πρώτο τον κυβερνήτη, επισμηναγό Βασίλη Παναγόπουλο. Συγκυβερνήτης ήταν ο επισμηναγός Στέργιος Συμεωνίδης, ιπτάμενος μηχανικός ο αρχισμηνίας Γιώργος Δάβαρης και ναυτίλος ο επισμηνίας Ηλίας Ανθιμος. Στον τελευταίο η μοίρα έπαιξε παράξενο παιχνίδι. Επειδή την προηγουμένη γιόρταζε, δεν θα συμμετείχε στην αποστολή. Επιβιβάστηκε τελικά στο αεροσκάφος επειδή ο ναυτίλος, υποσμηναγός Χρήστος Αντωνόπουλος (κανονικό μέλος του πληρώματος), διατάχθηκε να μεταβεί προς παραλαβή στρατιωτών. Ο χρόνος πίεζε και ο κυβερνήτης Παναγόπουλος, επειγόμενος να απογειωθεί, πήρε μαζί για ναυτίλο τον Ανθιμο. Με το πρώτο φως κατέφθασαν στα συντρίμμια ένας Ελλαδίτης ταγματάρχης, στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς και υπεύθυνοι της Πολιτικής Αμυνας. Οι τελευταίοι ανέλαβαν το μακάβριο έργο της περισυλλογής των σορών. Η ΠΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ Ακολούθησαν οι προσγειώσεις των υπολοίπων Noratlas, ενώ τα πρώτα που είχαν προσγειωθεί απογειώνονταν ταχύτατα για την πτήση της επιστροφής. H παραμονή των μεταγωγικών αεροσκαφών στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας έπρεπε να είναι συντομότατη. Ο χρόνος πίεζε ασφυκτικά και αεροσκάφη και επιβαίνοντες ήταν ευάλωτα στα πυρά. Αρκετά αεροπλάνα είχαν στην άτρακτο τρύπες από τα πυρά. Τρία δεν ήταν σε θέση να απογειωθούν για την επιστροφή. Εγκαταλείφθηκαν και καταστράφηκαν για να μην εντοπιστούν από τον εχθρό.Οι περισσότεροι κυβερνήτες απογείωσαν τα αεροσκάφη με βραχεία διαδρομή, εκτελώντας κλειστή αριστερή στροφή και ταχεία άνοδο, για να περάσουν το Τρόοδος. Αμέσως μετά κατέρχονταν πολύ χαμηλά. Η αγωνία κορυφωνόταν, αφού ανέμεναν ότι σε λίγο θα εμφανίζονταν τα τουρκικά μαχητικά. Πολλά πληρώματα άκουσαν, κατά τη διάρκεια της επιστροφής, χειριστές τουρκικών μαχητικών να επικοινωνούν με το αεροδρόμιο της Αττάλειας. Δεν υπήρχε καμία καθοδήγηση και οι χειριστές κοιτούσαν προς τις νότιες ακτές της Τουρκίας για πιθανή εμφάνιση μαχητικών του εχθρού. Στο ύψος της Καρπάθου αποκατέστησαν επαφή με ελληνικά μαχητικά που περιπολούσαν και η ένταση μειώθηκε. Περί τις 03.00 απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο Ηρακλείου δύο αεροσκάφη F-102A, προς κάλυψη των Noratlas που επέστρεφαν. Κατευθύνθηκαν ανατολικά, ανέβηκαν στα 6.000 m και έφθασαν 300 km από τις ακτές του Λασιθίου. Βορειότερα περιπολούσαν δύο F-4E, που είχαν απογειωθεί από το αεροδρόμιο της Τανάγρας. Το πρώτο από τα Noratlas προσγειώθηκε στη Σούδα στις 05.50. Ορισμένα από τα αεροσκάφη προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο της Ρόδου, λόγω έλλειψης καυσίμου. Στην επιχείρηση «Νίκη» έλαβαν τελικά μέρος 15 αεροσκάφη. Τα υπόλοιπα δεν απογειώθηκαν από τη Σούδα διότι τα χρονοδιαγράμματα πίεζαν ασφυκτικά και κατά την επιστροφή τους, όταν θα είχε ξημερώσει, θα ήταν εύκολος στόχος για τα τουρκικά μαχητικά. Η διαταγή όριζε ότι οι απογειώσεις θα σταματούσαν τα μεσάνυκτα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα πληρώματα της αποστολής Νίκη» εκτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους, επιδεικνύοντας θάρρος και ηρωισμό. Αντιλαμβάνονταν πολύ καλά ότι είχαν σταλεί σε αποστολή αυτοκτονίας, σε περιοχή όπου κυριαρχούσε απόλυτα η Τουρκική Αεροπορία και δεν υπήρχε καμία κάλυψη από μαχητικά της ΠΑ. Χειριστές, μηχανικοί και ναυτίλοι γνώριζαν πως οι πιθανότητες επιβίωσης των αεροσκαφών ήταν περιορισμένες. Δήλωσε ενδεικτικά ένας υποπτέραρχος της ΠΑ: «Ηταν μια ατέλειωτη, βασανιστική πτήση που τσάκιζε και τα πιο γερά νεύρα. Οι αεροπόροι μας όμως δεν δείλιασαν, δεν δίστασαν, δεν έκαναν πίσω.Ηταν μια επιχείρηση τρομερά δύσκολη και απίστευτα επικίνδυνη, που οι Ελληνες χειριστές έφεραν σε πέρας με πραγματική αυταπάρνηση». Η επικινδυνότητα της αποστολής σχετιζόταν με πολλούς παράγοντες. Οι συνθήκες νυκτερινής πτήσης και κυρίως προσέγγισης σε αεροδρόμιο άγνωστο στους χειριστές, το οποίο μάλιστα είχε προσβληθεί προηγουμένως από την αεροπορία του εχθρού, ήταν τα κυριότερα προβλήματα. Η παλαιότητα των Noratlas ήταν επίσης πολύ αρνητικός παράγοντας. Μερικά από αυτά βρίσκονταν σε φάση μακράς απόθεσης και βγήκαν από την εφεδρεία λόγω της πιθανής σύγκρουσης με την Τουρκία. Παρόλα αυτά η αποστολή εκτελέσθηκε, αιφνιδιάζοντας πλήρως τον εχθρό και τους «συμμάχους». Ειδικά οι Βρετανοί εκδήλωσαν άμεση αντίδραση, με το επιχείρημα ότι τα ελληνικά μεταγωγικά παραβίασαν τον εναέριο χώρο της βρετανικής βάσης Ακρωτηρίου. Απείλησαν μάλιστα με κατάρριψη αν η Πολεμική Αεροπορία επανελάμβανε το εγχείρημα. Οι Βρετανοί, με απίστευτο θράσος και υποκρισία, δήλωσαν ενοχλημένοι από την αποστολή των Noratlas, όχι όμως και από τα τουρκικά αεροσκάφη που βομβάρδιζαν σε 24ωρη βάση τα πάντα στην Κύπρο. O τότε επισμηναγός Γιάννης Σφήκας, κυβερνήτης του δεύτερου Noratlas της αποστολής, κατέθεσε: «Είχαμε συνειδητοποιήσει πως πηγαίναμε σε εμπόλεμη περιοχή, όπου η αεροπορική υπεροχή των Τούρκων ήταν καθολική. Ομως τα αδέρφια μας στην Κύπρο ζητούσαν βοήθεια. Και δικό μας χρέος ήταν να τους την προσφέρουμε». Ομοίως οι καταδρομείς γνώριζαν τις δυσμενείς συνθήκες υπό τις οποίες καλούντο να φθάσουν στη μεγαλόνησο. Το ηθικό τους όμως ήταν υψηλότατο και ήταν έτοιμοι για μάχη. Κατά τη διάρκεια της πτήσης οι αξιωματικοί τούς εμψύχωναν και τους μετάγγιζαν δύναμη. Οι άνδρες αυτοί λίγες ώρες αργότερα πολέμησαν σκληρά υπερασπιζόμενοι το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Πολέμησαν εναντίον υπέρτερων εχθρικών δυνάμεων και απέκρουσαν τους εισβολείς. Οι δεκάδες των τουρκικών πτωμάτων στον χώρο βόρεια του αεροδρομίου απετέλεσαν αψευδή μαρτυρία περί της μαχητικότητας των ανδρών της Α’ Μοίρας Καταδρομών.Το τραγικό γεγονός της πτώσης του αεροσκάφους οφείλεται στην απαράδεκτη καθυστέρηση διαβίβασης της εντολής για δέσμευση των αντιαεροπορικών, καθυστέρηση που αποδείχθηκε εγκληματική. Το πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων δεν πιστοποίησε ότι το απόρρητο σήμα εστάλη στην Κύπρο στις 00.10. Αντίθετα, χρέωσε την καθυστέρηση στην Αθήνα, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Γράφηκε ενδεικτικά στο πόρισμα: «Κύριο αίτιο της καταστροφής ήταν ότι το σήμα για δέσμευση εκδόθηκε από το ΑΕΔ στην Αθήνα μόλις στις 01.30. Δηλαδή μισή ώρα πριν τις αφίξεις των αεροσκαφών. Εδώ προκύπτουν σαφείς ευθύνες για εκείνους που είχαν την ευθύνη του συντονισμού και ελέγχου της επιχείρησης αερομεταφοράς. Η καθυστερημένη αποστολή του σήματος για τη δέσμευση του αντιαεροπορικού πυρός συνιστά βαρύτατο αδίκημα περί την εκτέλεση του καθήκοντος».Οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς φυσικά εκτέλεσαν τις διαταγές που είχαν, αγνοώντας ότι τα αεροσκάφη ήταν ελληνικά. Δικαιολογημένα δεν τους αποδόθηκε καμία ευθύνη. Η 185 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού και η 184 Πυροβολαρχία Πεδινού Πυροβολικού ήταν φυσικό, αφού δεν είχαν ενημερωθεί, να εκλάβουν τα αεροσκάφη ως τουρκικά και να αρχίσουν πυρ. Τα λόγια του μοναδικού διασωθέντος από το Noratlas που κατερρίφθη, καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου, απεικονίζουν την πραγματικότητα: «Φυσικά και δεν έφταιξαν οι Κύπριοι εθνοφρουροί. Διατάχθηκαν να βάλουν και έβαλαν. Επραξαν λοιπόν το καθήκον τους, ως όφειλαν. Η ευθύνη ανήκει σε εκείνους που τους διέταξαν να ανοίξουν πυρ. Σε ό,τι με αφορά, δεν μετάνιωσα για τίποτα. Και τώρα, αν επαναλαμβανόταν η ίδια ιστορία και με διέταζαν, θα πήγαινα να πολεμήσω για την Κύπρο, την ελληνική Κύπρο».Ο τότε αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Μπίκος, που πολέμησε με τους άνδρες του στον χώρο απόβασης δυτικά της Κυρήνειας, κατέθεσε: «Ακόμη και αν επρόκειτο για αποστολή αυτοκτονίας, οι καταδρομείς έπρεπε να σταλούν για να προστατευθεί το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Αυτός που άργησε ήταν το ΓΕΕΦ, το οποίο άργησε να ειδοποιήσει τους πολυβολητές στο αεροδρόμιο για την άφιξη των αεροσκαφών». Η Α’ Μοίρα Καταδρομών πολέμησε ηρωικά τις επόμενες μέρες. Αμέσως μετά τη νυκτερινή μεταφορά στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, οι καταδρομείς επιβιβάστηκαν σε λεωφορεία και κατευθύνθηκαν στο Μετόχι της Μονής Κύκκου, δυτικά του κέντρου της Λευκωσίας και εντός της πόλης. Ηταν μεσημέρι Δευτέρας όταν πληροφορήθηκαν την κατάρριψη του αεροσκάφους και την απώλεια των συναδέλφων τους. Την ίδια ώρα αποβιβάστηκε στο Πεντεμίλι το δεύτερο κύμα του εχθρού.Στο μεγάλο προαύλιο στο Μετόχι οι συγκεντρωμένοι καταδρομείς συνέχισαν να ακούνε από τον διοικητή τους τις λεπτομέρειες της κατάρριψης. Ο Παπαμελετίου τούς ζήτησε να ξεχάσουν το θλιβερό γεγονός, διότι είχαν δύσκολες ώρες μπροστά τους και οι Τούρκοι προχωρούσαν. Το επόμενο πρωί, παρά τη συναφθείσα εκεχειρία, τουρκικές μονάδες κινήθηκαν απειλητικά προς το αεροδρόμιο. Η Κυρήνεια είχε ήδη καταληφθεί από τους εισβολείς και οι Τούρκοι επείγονταν να καταλάβουν και το αεροδρόμιο, ώστε να ενεργοποιήσουν αερογέφυρα που θα τους επέτρεπε να μεταφέρουν ταχύτατα στο νησί τις δύο μεραρχίες που σχεδίαζαν. Το πρωί της 23ης Ιουλίου οι κινήσεις των Τούρκων προς το αεροδρόμιο έγιναν αντιληπτές από τις εκεί δυνάμεις, που είχαν ενδείξεις επ’ αυτού από το προηγούμενο βράδυ. Ο ταγματάρχης Παπαμελετίου διατάχθηκε να στείλει άμεσα δύο λόχους εντός του αεροδρομίου. Ο ένας λόχος έσπευσε αμέσως στο κεντρικό κτίριο, όπου και αναπτύχθηκε, ενώ ο δεύτερος λόχος έλαβε θέσεις μάχης εντός και περιμετρικά του κτιρίου της Αρχής Τηλεπικοινωνιών. Εκτός των λόχων της Α’ Μοίρας Καταδρομών, στους ίδιους χώρους αναπτύχθηκε λόχος της 33ης Μοίρας Καταδρομών, με 50 περίπου Κύπριους καταδρομείς. Γρήγορα ομάδα καταδρομέων και ο ίδιος ο Παπαμελετίου ενεπλάκησαν σε ανταλλαγή πυρών με τους Τούρκους από μικρή απόσταση. Το μεσημέρι εκδηλώθηκε κανονική επίθεση από τουρκικό τάγμα. Ως πρώτο κύμα επιτέθηκαν δύο λόχοι, που αποδεκατίστηκαν από τους Ελλαδίτες και τους Κύπριους καταδρομείς. Ιδίως οι άνδρες που είχαν ακροβολιστεί στην οροφή του κεντρικού κτιρίου, έχοντας πολύ καλή παρατήρηση, εξολόθρευσαν δεκάδες Τούρκους. Αναφέρεται χαρακτηριστικά η περίπτωση ενός καταδρομέα που φόνευσε 12 Τούρκους. O διοικητής του λόχου υποστήριξης, υπολοχαγός Νικόλαος Ντούβας (μέχρι πρόσφατα αρχηγός ΓΕΣ), κατέθεσε σχετικά με τη μάχη εκείνη: «Οταν δεχθήκαμε τα πρώτα πυρά, ήμουν επάνω σε ένα Land Rover. Πηδήξαμε έξω και καλυφθήκαμε στο ρείθρο ενός δρόμου. Γέμισα με σφαίρες το Μ-3 που είχα και άρχισα να πυροβολώ τους Τούρκους, από τους οποίους βαλλόμουν με καταιγιστικά πυρά. Μετά το «Παύσατε Πύρ» είδα από εκεί όπου βρισκόμουν οχήματα που έσπευσαν στον χώρο και μάζευαν Τούρκους, νεκρούς και τραυματίες». Ο διοικητής των Κυπρίων καταδρομέων, Χρήστος Κότσαλης, ανέφερε σχετικά: «Από το βράδυ της 22ας Ιουλίου γνωρίζαμε ότι οι Τούρκοι πλησίαζαν στο αεροδρόμιο. Η μάχη κράτησε μιάμιση ώρα. Βρισκόμουν στην ταράτσα του μεγάλου κτιρίου, που δέσποζε όλης της περιοχής, και είχα καλή οπτική επαφή με τον εχθρό. Μόλις αρχίσαμε πυρ, οι Τούρκοι λούφαξαν και μετά άρχισαν την υποχώρηση». Παρά τις αντιδράσεις της διοίκησης της Α’ Μοίρας και στο πλαίσιο συνολικότερης συμφωνίας, ο έλεγχος του αεροδρομίου περιήλθε τελικά στον ΟΗΕ. Η Μοίρα μετέβη στη συνέχεια στο στρατόπεδο του Εφεδρικού Σώματος, της πρώην φιλομακαριακής δύναμης που έδρευε στη Λευκωσία. Το αεροδρόμιο είναι μέχρι σήμερα εντός της νεκρής ζώνης, η οποία στο σημείο εκείνο «ανοίγει» λίγα χιλιόμετρα. Ο υποπτέραρχος ε.α. Γιώργος Μήτσαινας, τότε κυβερνήτης ενός από τα Noratlas, επεσήμανε τη σημασία της μάχης εκείνης: «Ο κόσμος οφείλει να γνωρίζει ότι αν σήμερα το αεροδρόμιο Λευκωσίας είναι στα χέρια του ΟΗΕ και όχι των Τούρκων, τούτο οφείλεται στον άθλο των Noratlas και των πληρωμάτων, που εκτέλεσαν υπό λίαν δυσμενείς συνθήκες τη μεταφορά της Α’ Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο». Η αποστολή των Noratlas στη φλεγόμενη Κύπρο ήταν δυστυχώς η μόνη παρουσία της ΠΑ εκεί το 1974, αφού η ηγεσία του Κλάδου κράτησε καθηλωμένα στα αεροδρόμια της Κρήτης τα μαχητικά αεροσκάφη και επέλεξε την αδράνεια αντί της δράσης. Τα πληρώματα όμως στάθηκαν στο ύψος που απαιτούσαν οι περιστάσεις. Η επιτυχία της αποστολής «Νίκη» και ο αιφνιδιασμός του εχθρού κατέδειξαν τι πραγματικά θα μπορούσε να επιτύχει η ΠΑ αν μερικοί στρατιωτικοί και πολιτικοί δεν κρατούσαν καθηλωμένα τα ελληνικά φτερά, ιδίως τα μαχητικά, χαρίζοντας έτσι τη νίκη στους «Αττίλες». Κοινό στοιχείο στις δύο μεγάλες εθνικές καταστροφές του 20ού αιώνα, τη μικρασιατική και την κυπριακή, ήταν ένα: δεν μας νίκησαν οι Τούρκοι, αυτοηττηθήκαμε. Πρόκειται για μια πικρή διαπίστωση που πληγώνει ακόμα περισσότερο όσους πολέμησαν και αρνήθηκαν τη συνδιαλλαγή και την υποταγή. Πηγή: Περιοδικό “ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ” Τεύχος 42, Αυγουστος-Σεπτέμβριος 2006 Πηγές e-istoria ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΜΑΝΤΟΣ ’74 . Οι 344 ΟΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΟΚΑΤΖΗΔΕΣ (315 Α΄ άλφα ΜΟΙΡΑΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ ΚΑΙ 25 Γ ΄ γάμα ΜΟΙΡΑΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ) ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ «ΝΙΚΗ» α/α ημερ. ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΒΑΘΜΟΣ. ΜΟΝΑΔΑ 1 2–2 Αβραμίδης Αγγελος Δημήτριος Τχης (ΠΖ) Α΄ΜΚ 2 3–26 Αγαπάκης Μιχαήλ Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 3 7/142 Ακρίδας Γεώργιος Φώτιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 4 14/4κ Αλεξάκης Ιωάννης Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 5 5–76 Αλεξάνδρου Ηλίας Τριαντάφυλλος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 6 7–146 Αμαριωτάκης Αριστείδης Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 7 3–15 Αμπράζης Γεώργιος Αχιλλέας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 8 9/247 Αναστασιάδης Κων/νος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 9 14–4λ Αναστασίου Βασίλειος Αναστάσιος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 10 6/108 Αναστασόπουλος Ανδρέας Μιχαήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 11 7/147 Ανδρουλάκης Γεώργιος Ελευθέριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 12 7/160 Ανδρουλάκης Ιωάννης Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 13 5–64 Αντωνόπουλος Γεώργιος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 14 4–46 Αντωνούδης Αντώνιος Χρήστος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 15 2–15 Αποστολάκης Χαράλαμπος Ελευθέριος Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 16 3–24 Αποστολόπουλος Παύλος Αθανάσιος Ανθστής (ΔΒ) Α΄ΜΚ 17 5–75 Αραμπατζίδης (τζής) Παναγιώτης Σάββας Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 18 9/246 Αφάλης Παναγιώτης Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 19 8/206 Βαλέρας Αθανάσιος Ιωάννης Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 20 5–80 Βασιλείου Θεόδωρος Θεόδωρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 21 15/4π Βατούγιας Γεώργιος Λάμπρος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 22 8/203 Βέρρας Φίλιππος Κων/νος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 23 7/172 Βουσδούκος Δημήτριος Βασίλειος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 24 7/152 Γαβριηλίδης Κων/νος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 25 8/196 Γαϊδατζής Χρήστος Νικόλαος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 26 7/139 Γαλανάκης Κων/νος Κων/νος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 27 9/244 Γαλαχουσίδης Κων/νος Μιλτιάδης Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 28 3γ/8 Γατσούλης Νικόλαος Θεόφιλος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 29 7/162 Γερακάκης Βασίλειος Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 30 3–19 Γερακιανάκης Εμμανουήλ Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 31 9/228 Γεωργακόπουλος Κων/νος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 32 14/4ζ Γεωργίου Νικόλαος Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 33 4–52 Γεωργόπουλος Δημήτριος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 34 6/111 Γιαννακάκης Κοσμάς Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 35 6/110 Γιαννάκος Στέφανος Θωμάς Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 36 9/248 Γιαννιού Γεώργιος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 37 10/259 Γιαννόπουλος Παναγιώτης Αριστείδης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 38 6/109 Γιαννόπουλος Στέφανος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 39 10/251 Γιατίλης Γεώργιος Βασίλειος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 40 3–22 Γκαραμάτσας Δημήτριος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 41 9/243 Γκόγκος Κων/νος Παναγιώτης Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 42 4–27 Γκουρομπίνος Αθανάσιος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 43 10/270 Γρύλλος Δημήτριος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 44 7/168 Γυπαράκης Κων/νος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 45 6/112 Δαλαμάγκας Ηλίας Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 46 8/192 Δασκαλάκης Εμμανουήλ Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 47 14/4η Δελλής Νικόλαος Σπήλιος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 48 4–35 Δημητρίου Ιωάννης Θεόδωρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 49 6/121 Δοϊτσίδης Χριστόδουλος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 50 9/234 Δούβρης Θωμάς Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 51 5–70 Ελευθεριάδης Γερβάσιος Ισαάκ Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 52 3/β4 Ευαγγέλου Θωμάς Ιωάννης Αρχϊας (ΠΖ) Α΄ΜΚ 53 7/173 Ζάγκος Δημήτριος Χρήστος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 54 8/198 Ζαρκάδας Δημοσθένης Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 55 10/277 Ζαφειρίου Αθανάσιος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 56 9/227 Ζαφειρόπουλος Γεώργιος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 57 7/166 Ζαφόλιας Φραντζέσκος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 58 8/207 Ζερβάκης Μιχαήλ Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 59 6/113 Ζησιμόπουλος Αντώνιος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 60 5–93 Ζυγούρας Ασημάκης Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 61 8/200 Ζωγραφόπουλος Κοσμάς Στέφανος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 62 7/163 Ηλιάδης Αντώνιος Πολύβιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 63 6/105 Ηλιάκης Ευτύχιος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 64 4–57 Ηλιάκης Ζαχαρίας Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 65 6/114 Ηλίας Κων/νος Σωτήριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 66 8/208 Θειακός Κων/νος Χαράλαμπος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 67 8/121 Θεοδοσόπουλος Αλέξανδρος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 68 5–77 Θεοδωρακάκος Αθανάσιος Ιωάννης Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 69 14/4γ Θεοδωρόπουλος Νικόλαος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 70 10/268 Θεοδωρόπουλος Σπυρίδων Παναγιώτης Λχίας (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 71 7/157 Θωμάς Βασίλειος Αγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 72 14/α3 Ιακωβίδης Γεώργιος Στέφανος Αρχϊας (ΠΖ) Γ΄ΜΚ 73 14/4α Ιακωβίδης Δημήτριος Ιορδάνης Λχίας (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 74 14/4ν Καβακιώτης Δημήτριος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 75 5–72 Καβροχωριανός Νικόλαος Γεώργιος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 76 9/212 Καδιανάκης Παύλος Στέφανος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 77 4–40 Κακαράντζας Χρυσόστομος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 78 5–97 Καλαμπόκης Λάμπρος Σταύρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 79 6/130 Καλάργυρος Νικόλαος Μάρκος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 80 5–98 Καλλέργης Βασίλειος Στυλιανός Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 81 8/184 Καλλέργης Εμμανουήλ Ανδρέας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 82 8/209 Καλλιαντέρης Θεόδωρος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 83 9/233 Καμπαγιάννης Ιωάννης Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 84 4–32 Καμπουράκης Γεώργιος Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 85 9/236 Καμτσιρίδης Γεώργιος Χαράλαμπος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 86 10/266 Καούκης Ανδρέας Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 87 9/213 Καπάτος Ιωάννης Φώτιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 88 4–49 Καπλανίδης Φίλιππος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 89 9/225 Καραγιάννης Πέτρος Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 90 8/199 Καραγκιόζογλου Κων/νος Νικόλαος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 91 3/β5 Καραΐσκος Γεώργιος Ευάγγελος Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 92 9/237 Καραμπατζάκης Νικόλαος Κυριάκος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 93 4–36 Καραπάνος Σταύρος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 94 2–13 Καρασαΐας Χρήστος Αλέξανδρος Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 95 3–18 Καρβέλης Γεώργιος Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 96 5–90 Καρπόζηλος Αλέξιος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 97 6/117 Κασιμάκης Σωτήριος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 98 6/115 Κατέρος Κων/νος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 99 7/171 Κατσιπάνος Ιωάννης Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 100 6/131 Κεσκεσιάδης Γρηγόριος Στυλιανός Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 101 8/211 Κεσκίνης Πασχάλης Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 102 10/278 Κετικίδης Ηλίας Αριστείδης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 103 5–71 Κικής Σωτήριος Αθανάσιος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 104 3γ/1 Κιουρτσόγλου Γέωργιος Σωτήριος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 105 2–6 Κιουτσούκης Ιωάννης Φώτιος Λγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 106 8/210 Κισσάς Ηρακλής Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 107 14/α2 Κοϊμτζόγλου Κων/νος Ηλίας Ανθγός (ΠΖ) Γ΄ΜΚ 108 14/α1 Κοϊμτζόγλου Νικόλαος Ηλίας Ανθγός (ΠΖ) ΚΕΜΚ 109 5–99 Κολιντζίκης Δημήτριος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 110 4–30 Κόλλιας Γεώργιος Αναστάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 111 2–8 Κολοκοτρώνης Πλάτων Θεόδωρος Υπλγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 112 8/186 Κολυδάς Ιωάννης Σπυρίδων Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 113 7/153 Κονδυλίδης Ιορδάνης Χαράλαμπος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 114 9/226 Κοντζιάλης Γεώργιος Αριστοφάνης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 115 9/238 Κοντογιάννης Γεώργιος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 116 15–5 Κοσκινάς (ΥΓ) Κων/νος Χρήστος Υπτρος (ΥΓ) ΑΜΑΛ 117 7/169 Κοτσώνης Χρήστος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 118 8/188 Κουκουφίκης Χρήστος Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 119 6/129 Κουλούμπας Ιωάννης Σταύρος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 120 7/170 Κουλούρης Θεόδωρος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 121 5–92 Κούμλελης Γεώργιος Σωτήριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 122 2–3 Κούρος Μαρίνος Μιχαήλ Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 123 6/116 Κουρούνης Σωτήριος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 124 5–95 Κουρτίδης Γεώργιος Σάββας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 125 10/269 Κουτσοβασίλης Βασίλειος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 126 10/290 Κουτσομπίνας Ευστάθιος Ανδρέας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 127 3γ/6 Κουτσονάκης Γεώργιος Ιωάννης Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 128 10/289 Κρητσωτάκης Κων/νος Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 129 5–91 Κρητσωτάκης Παντελής Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 130 2–19 Κρικέλης Πέτρος Βασίλειος Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 131 7/149 Κρυούσης (Κρυοσλής) Θωμάς Τραϊνός Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 132 6/134 Κυριαζάκος Ιωάννης Δημήτριος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 133 2–4 Κυριάκου Δημήτριος Γεώργιος Τχης (ΠΖ) Α΄ΜΚ 134 3–14 Κύρκος Ευάγγελος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 135 3γ/7 Κωνσταντέλιας Ηλίας Γεώργιος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 136 5–69 Κωνσταντίνου (Ξεφτύλης) Κων/νος Ευάγγελος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 137 5–83 Λαγός Χρήστος Βησσαρίωνας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 138 10/263 Λαλιώτης Κων/νος Μαυρουδής Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 139 3/γ5 Λάμπρου Χαρίλαος Σωτήριος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 140 4–60 Λαντζουράκης Γεώργιος Μιχαήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 141 10/256 Λεμόνης Σωτήριος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 142 10/265 Λιάμπας Γρηγόριος Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 143 9/214 Λιβανίδης Πέτρος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 144 6/118 Λιγδής Χρήστος Λουκάς Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 145 2–17 Λιόντης Βασίλειος Νικόλαος Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 146 3/β3 Λίτσας Δημήτριος Ανδρέας Αρχίας (ΠΖ) Α΄ΜΚ 147 4–43 Λουγιάκης Ευστράτιος Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 148 2–14 Λουράκης Τηλέμαχος Ιωάννης Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 149 3γ11 Μαθιουδάκης Πέτρος Ιωάννης Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 150 4–28 Μακρίνας Φραντζέσκος Θεόφιλος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 151 5–94 Μακρογκίκας Ανδρέας Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 152 8/205 Μακρόγλου Ιωάννης Γεώργιος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 153 3/γ23 Μακρυποδάκης Ιωάννης Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 154 11/288 Μαλακωνάκης Αργύριος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 155 4–48 Μάλαμας Δημήτριος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 156 10/257 Μάνεσης Γεώργιος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 157 6/119 Μανιάτης Σπυρίδων Βασίλειος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 158 2–3 Μανουράς Βασίλειος Γεώργιος Τχης (ΠΖ) Α΄ΜΚ 159 2–18 Μαντάς Χαράλαμπος Ιωάννης Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 160 10/280 Μανωλάς Γεώργιος Σπυρίδων Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 161 10/279 Μανωλάς Ματθαίος Σταύρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 162 5/100 Μαρής Ιωάννης Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 163 10/261 Μαρινόπουλος Ιωάννης Φιλώτας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 164 3/γ10 Μαρκάκης Νικόλαος Ευάγγελος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 165 9/214 Ματζαφούλης Δημήτριος Αλέξανδρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 166 9/240 Μαυράκης Χρήστος Μιχαήλ Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 167 4–44 Μαυρίδης Ελευθέριος Αναστάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 168 8/177 Μαυροματάκης Εμμανουήλ Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 169 4–63 Μαυρουδής Γεώργιος Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 170 4–34 Μενύχτας Αχιλλέας Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 171 6/132 Μέσσας Βασίλειος Νικόλαος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 172 10/265 Μηλιάδης Ιωάννης Σταύρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 173 3/γ Μήλιος Νικόλαος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 174 7/164 Μηλιτσόπουλος Παναγιώτης Θεόδωρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 175 7/167 Μήσσου Γεώργιος Βασίλειος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 176 10/251 Μίνης Ευάγγελος Χρήστος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 177 10/264 Μοναστηράκης Εμμανουήλ Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 178 6/120 Μονιάς Αιμίλιος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 179 9/232 Μούντριζας Παναγιώτης Λυκούργος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 180 9/239 Μπάζιος Δημήτριος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 181 4–37 Μπακαρός Κων/νος Δημοσθένης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 182 4–41 Μπακούρης Χρυσόστομος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 183 8/195 Μπαλαμπάνης Θεόδωρος Φώτιος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 184 6/103 Μπαλάφας Νικόλαος Ηρακλής Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 185 9/223 Μπαλτζής Κων/νος Πασχάλης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 186 6/106 Μπαντουράκης Εμμανουήλ Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 187 2–5 Μπαραμπούτης Γεώργιος Αντώνιος Λγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 188 6/128 Μπαρώτας Κων/νος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 189 8/175 Μπατζικώστας Ανδρέας Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 190 7/174 Μπαχτσεβανίδης Νικόλαος Αλέξανδρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 191 2–11 Μπένος Σταύρος Γεώργιος Υπλγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 192 4–53 Μπεσίρης Κων/νος Φώτιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 193 9/230 Μπικάκης Εμμανουήλ Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 194 14/4ξ Μπόμπολας Θεόδωρος Βασίλειος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 195 9/231 Μπουτσιούλης Νικόλαος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 196 10/274 Μύταλας Βασίλειος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 197 4–42 Μωυσίδης Ιωάννης Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 198 6/122 Νάκος Γεώργιος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 199 4–55 Νάτσας Γεώργιος Θωμάς Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 200 14/4ι Νικολαΐδης Χρήστος Αναστάσιος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 201 11/287 Νικολάου Δημήτριος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 202 10/252 Νικολάου Θεόδωρος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 203 5–65 Νόμπελης Σπυρίδων Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 204 3/γ25 Νταραμάρας Απόστολος Θεόδωρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 205 14/4δ Ντάφος Φώτιος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 206 10/258 Ντζούβαλης Ιωάννης Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 207 8/187 Ντικούδης Δημήτριος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 208 2–9 Ντούβας Νικόλαος Αχιλέας Υπλγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 209 9/241 Ξενιτίδης Κων/νος Κλεάνθης Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 210 15/4σ Ξεσφίγγης Παναγιώτης Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 211 9/216 Ξυπολιτάκης Κων/νος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 212 5–66 Οικονομάκης Κων/νος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 213 4–45 Παζαρλής Κων/νος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 214 4–50 Παλαπουκίδης Αριστείδης Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 215 3γ/4 Παλιογιάννης Χρήστος Ιωάννης Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 216 10/281 Παναγιωτάκης Μιχαήλ Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 217 14/4β Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης Κων/νος Λχίας (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 218 8/178 Παπαδάκης Εμμανουήλ Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 219 10/260 Παπαδημητρίου Γεώργιος Δημοσθένης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 220 5–67 Παπαευσταθίου Ευστάθιος Νικόλαος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 221 2–1 Παπαμελετίου Γεώργιος Βασίλειος Τχης (ΠΖ) Α΄ΜΚ 222 15/4ρ Παπαποστόλου Νικόλαος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 223 5–84 Παρασκευόπουλος Βασίλειος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 224 10/254 Παρασκευόπουλος Ιωάννης Χαράλαμπος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 225 14/4θ Παρμάκης Θεόδωρος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 226 5–96 Πατητάρας Δημήτριος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 227 3γ/12 Παύλου Δημήτριος Χρήστος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 228 15/4τ Παχούλης Παχούμιος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 229 9/217 Πεδιαδίτης Εμμανουήλ Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 230 6/104 Πελέκης Ευθύμιος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 231 4–59 Πετρόπουλος Ανδρέας Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 232 6/137 Πετρόπουλος Βασίλειος Ευάγγελος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 233 10/272 Πεχινάκης Δημήτριος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 234 7/154 Πλαγιαννάκος Γεώργιος Πέτρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 235 9/242 Πολατίδης Κων/νος Χρήστος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 236 3–20 Πολύζος Αργύριος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 237 7/150 Πουλής Ηλίας Απόστολος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 238 4–33 Πουλίδης Βασίλειος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 239 7/141 Πούλιος Αργύριος Πολυνίκης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 240 4–56 Πρατσινάκης Εμμανουήλ Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 241 6/123 Πρινιανάκης Στυλιανός Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 242 3/β1 Πρίσκας Χρήστος Θεόδωρος Αρχίας (ΠΖ) Α΄ΜΚ 243 10/273 Προκοπάκης Προκόπιος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 244 10/263 Προσώτσανλης Περικλής Άγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 245 6/133 Ράπτης Αριστείδης Αθανάσιος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 246 4–54 Ρεΐζης Περικλής Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 247 10/275 Ρέστας Νικόλαος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 248 7/158 Ριζάς Γεώργιος Σπυρίδων Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 249 10/253 Ρούβαλης Χρήστος Παναγιώτης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 250 2–7 Ρούκας Δημοσθένης Ευστάθιος Υπλγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 251 4–31 Σαϊσανάς Βασίλειος Ευθύμιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 252 2–16 Σαλούρος Κων/νος Δημήτριος Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 253 11/286 Σαλούστρος Σπυρίδων Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 254 3–13 Σαμούρκας Αργύριος Βασίλειος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 255 10/284 Σαμπατάκος Γεώργιος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 256 7/143 Σαντοριναίος Αναστάσιος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 257 14/4ε Σάπικας Παναγιώτης Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 258 8/204 Σαραντάρης Γεώργιος Αλέξανδρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 259 5–89 Σαραντάρης Εμμανουήλ Θωμάς Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 260 9/218 Σεβαστός Σπυρίδων Αναστάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 261 15/4φ Σερέτης Αλέξανδρος Κυριάκος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 262 7/140 Σιαβάλας Γεώργιος Αθανάσιος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 263 2–12 Σιακαβέλλας Ηλίας Σπυρίδων Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 264 4–39 Σίδερης Ιωάννης Σάββας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 265 8/176 Σιωπίδης Γεώργιος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 266 10/276 Σιωρόκος Δημήτριος Βασίλειος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 267 6/124 Σκιαδαρέσης Νικόλαος Χαράλαμπος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 268 4–51 Σκλάβος Ιωάννης Νικηφόρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 269 7/161 Σκοτίδας Ιωάννης Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 270 3α/23 Σκουλούδης (ΜΧ) Φώτιος Βύρων Ανθγός (ΜΧ) Α΄ΜΚ 271 3–21 Σοβισλής Ναούμ Σταύρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 272 7/159 Σπανάκης Αντώνιος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 273 10/262 Σπετσιωτάκης Δημήτριος Ευστράτιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 274 6/135 Σπυρόπουλος Γεώργιος Παναγιώτης Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 275 10/285 Σπυρόπουλος Ευστάθιος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 276 8/179 Σταματίου Δημήτριος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 277 6/102 Στεργιόπουλος Δημήτριος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 278 5–82 Στεφανουδάκης Ιωάννης Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 279 7/138 Σφακιανάκης Ελευθέριος Στυλιανός Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 280 9/222 Σφακιανάκης Εμμανουήλ Γεώργιος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 281 9/224 Σφακιανάκης Ιωάννης Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 282 9/219 Σφενδόνης Δημήτριος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 283 8/182 Σωτηριάδης Βασίλειος Στέργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 284 4–29 Τασούλας Παναγιώτης Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 285 10/282 Τατσάκης Χρήστος Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 286 8/197 Τέλλογλου Ιωάννης Πρόδρομος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 287 7/155 Τερζάκης Κων/νος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 288 9/245 Τζάμος Θεόδωρος Ηλίας Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 289 3–16 Τζατζαδάκης Γεράσιμος Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 290 5–74 Τζατζιμάκης Γεώργιος Ιωάννης Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 291 6/101 Τζελάτης Αριστείδης Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 318 5–73 Τζιλιβάκης Στέφανος Σταύρος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 292 3/γ3 Τζίνης Βασίλειος Απόστολος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 293 8/185 Τζουμάνης Παναγιώτης Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 294 14/4κ Τζουμέρκας Αστέριος Απόστολος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 295 6/126 Τζουράς Σωτήριος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 296 5–86 Τονίδης Αθανάσιος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 297 8/193 Τοπαλίδης Νικόλαος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 298 7/145 Τοπτσιώτης Ιωάννης Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 299 9/229 Τόττας Τριαντάφυλλος Χρήστος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 300 6/125 Τούλης Ηλίας Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 301 10/271 Τρελλός Γεώργιος Ευστάθιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 302 8/202 Τρευλάκης Μανούσος Ιωάννης Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 303 8/190 Τριαλώνης Ιωάννης Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 304 6/107 Τριανταφυλλίδης Ιωάννης Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 305 7/148 Τριπολιτσιώτης Νικόλαος Παντελής Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 306 5–88 Τρύφος Δημήτριος Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 307 3/α21 Τσαγκαράκης Δημήτριος Εμμανουήλ Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 308 15/4υ Τσαγκάρης Νικόλαος Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 309 4–62 Τσαγκαρόπουλος Δημήτριος Σπυρίδων Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 310 5–78 Τσάκωνας Ευάγγελος Ανδρέας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 311 3–17 Τσαλπαράς Αναστάσιος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 312 2–20 Τσαμκιράνης Δημήτριος Ματθαίου Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 313 7/165 Τσάντζαλος Σωτήριος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 314 5–85 Τσαπράζης Αγγελος Σωτήριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 315 7/144 Τσεβάς Βασίλειος Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 316 8/180 Τσιγαρίδας Θωμάς Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 317 10/249 Τσιγγενόπουλος Φαίδων Απόστολος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 319 3/β2 Τσιλιώνης Λάμπρος Σωτήριος Αρχίας (ΠΖ) Α΄ΜΚ 320 8/183 Τσίντζας Χαράλαμπος Ευάγγελος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 321 10/267 Τσιράκης Στυλιανός Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 322 5–81 Τσίτρας Ηρακλής Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 323 3/α22 Τσιτσιριδάκης Αντώνιος Ευστράτιος Ανθγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 324 5–68 Τσιώγκας Παύλος Κων/νος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 325 8/198 Τσολακίδης Παναγιώτης Γεώργιος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 326 4–37 Τσομπανούδης Αθανάσιος Λάμπρος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 327 7/156 Τσουρακάκης Χαράλαμπος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 328 3γ/9 Φαρσαράκης Μιχαήλ Κων/νος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 329 2–10 Φθενός Βασίλειος Δημοσθένη Υπλγός (ΠΖ) Α΄ΜΚ 330 9/221 Φλωροσκούφης Νικόλαος Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 331 9/235 Φουντουραδάκης Νικόλαος Δημήτριος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 332 4–61 Φύσαρης Ιωάννης Γεώργιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 333 9/220 Φωτιάδης Στέφανος Ηλίας Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 334 8/191 Χανιωτάκης Σπυρίδων Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 335 7/151 Χατζηκωνσταντινίδης Ιωάννης Αντώνιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 336 6/127 Χατζόπουλος Χρήστος Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 337 4–58 Χελιώτης Μιχαήλ Αθανάσιος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 338 15/4ο Χολής Γεώργιος Νικόλαος Στρτης (ΚΔ) Γ΄ΜΚ 339 4–38 Χριστογιάννης Ταξιάρχης Κων/νος Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 340 6/136 Χριστοδούλου Βασίλειος Δημήτριος Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 341 5–79 Χριστόπουλος Αθανάσιος Ανδρέας Δνέας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 342 8/201 Χριστόπουλος Μιχαήλ Νικόλαος Λχίας (ΚΔ) Α΄ΜΚ 343 5–87 Χριστοφορίδης Περικλής Ιωάννης Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ 344 8/189 Χρονιάρης Γεώργιος Εμμανουήλ Στρτης (ΚΔ) Α΄ΜΚ